Epilogue:
Harold John Silvestre's POV
-
Hinilot ko ang sentido ko habang hinihigop ang mainit na kape'ng tinimpla ni Kray para sa akin.
"Kahit naman pala ibang alak ang ipainom ko sa'yo, mahina ka pa rin talaga!" Tumatawang pang aasar sa akin ng lolo ni Kray.
"Grabe ka lo, lasinggero ka lang po talaga." Sagot ko.
Saktong pagkababa ko ng tasa ng kape ay nakatanggap ako ng hampas sa ulo gamit ang dyaryong binabasa n'ya.
"Hindi ako lasinggero! Mahina ka lang talaga," tawa pa rin s'ya ng tawa.
Napangiti ako at umiling iling. Ang tibay ng lolo ni Kray, 80 years old na pero buhay na buhay at nakikipagsabayan pa rin sa akin ng inom.
"Lolo paano n'yo po nagagawa iyan?"
Umangat ang kilay n'ya,
"Ang alin? Ang makatagal sa inuman?"
Umiling iling ako.
"Iyong pagiging malakas n'yo kahit na
