__42__
Sukbit ang bag ay humihikab na lumabas si Nissy sa kwarto at saglit siyang napatigil nang makita si Paul na parang batang nakaupo sa may sahig na waring hinihintay siya.
She decided to smile but he remained stiff, looking at her using his baggy eyes.
Marahan niyang inilapat ang pintuan at humakbang ng ilan papalapit. “Can we talk?” Malambing na tanong niya sa lalaki pero nagbaling ito ng tingin sa ibang direksyon at umiling.
“Leave me alone. I don’t want your pity. I don’t need your concern!” Singhal nito sa kanya at sukat doon ay napayuko siya at pinigil ang sarili na huwag mapahikbi pero hindi niya nagawa.
“Paul! Why are you yelling at her?!” mabalasik na tanong ng Daddy niya nang bigla iyong sumulpot sa may gilid ng pader.
“Leave the f**k! All of you! Pati ba ang pagting
