Chapter 87

1588 Words

Sarah "Hoy, sandali. Hintayin niyo ako, huwag niyo akong iwan," may kalakasan na sigaw ko habang maingat na tumatakbo sa gitna ng dilim. Sa subrang takot ko na baka bigla na lang sumulpot kung saan ang mga lalaking kasamahan nila Josh at Trina ay mas bumilis pa ang takbo ko. Ramdam ko na rin ang subrang pagod pero alam ko na hindi pa ako maaaring magpahinga. Hindi pa kami nakakalayo sa lugar kung saan kami nakakulong ng anak ko kaya nasa piligro pa ang buhay namin. Hindi tuluyang nakakaligtas kaya hindi pa pweding magpahinga. "Bilisan mo. Ang bagal-bagal," narinig kong sabi ni Kino. Kahit na madilim ay hindi ko pa rin naiwasang irapan siya. Kung sana ay tinulungan ako nito ay baka mas bumilis pa ang bawat galaw ko. Sa laki ba naman ng mga hakbang nila ay talagang mahihirapan akong magh

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD