Final Chapter
FOUR YEARS LATER.
MAUREEN
"BABY NATHANIEL, huwag ka nang mag-inarte baby. Magsisimula na ang kasal hindi ka pa nakabihis,"
Pilit kong pinagpapasensyahan ang anak ko sa kanyang kakulitan. Nasa kwarto kami ngayon at panay pa rin ang laro niya ng kanyang kotse kostehan na bigay pa ng kanyang Tito Glenn.
"Baby, wala kang chocolates mamaya pag di ka sumunod kay mama,"
Naging paborito niya na ang chocolate simula noong dinalaw siya ng papa niya at may dala nito.
"Mama, bihis na po ako," aniya.
Nakasuot lamang siya ng briefs at ngayon ay lalapit na sa akin upang mabihisan.
Alas kwatro ng hapon ang kasal at kailangan na naming maghanda dahil alas tres na. Maging ako ay hindi pa nakakabihis. Katatapos ko lang ma-makeupan sa baba kanina at umakyat lang talaga ako para bihisa
