Chapter Twenty Six
MAUREEN
“SAAN ka ba nanggaling? Ang tagal tagal mo,” may halong pag-aalala sa boses ni Jen nang lumapit ako sa kanya dahil nasa tabi niya ang upuan ko.
“Sumama kasi ang pakiramdam ko kaya ihiniga ko muna saglit,”
Sana nama ay maging effective ang pag-iinarte ko sa kanya.
“Kanina ka pa hinahanap nina tito at tita. Sabi ko sa kanila sumama ang pakiramdam mo kaya pumasok ka saglit sa bahay,” aniya na may halo pa rin talagang pag-aalala sa kanyang mukha.
“Ganon na nga sis,” hinawi ko pa ang buhok ko at saka ako tumingin sa stage kung saan nandoon si mama na nakatingin sa aming direksyon.
“Ayos ka lang ba talaga?” tanong muli ni Jen sa akin kaya naman napalingon ako.
“Ah oo. Okay lang ako, huwag kang mag-alala,” ngumiti pa ako sa kanya.
“Sure ka ha?”
“Yes sis,”
Ma
