Chapter Twenty
MAUREEN
HABANG nasa daan kami at nag da-drive siya ay wala kaming kibo pareho. Katulad ng pwesto kanina bago kami umalis ng Calle Adonis ay nandoon pa rin ang mga kamay ko at kapit na kapit lang talaga sa kung saan ito ipinuwesto kanina.
May mga sandali ng kapag lumuluha ang ang pagkakakapit ko sa bandang iyon ng kanyang katawan ay bibilisan nya ang takbo ng motor kaya naman mapapakapit talaga ako ng husto dahil sa takot na baka mahulog ako. Agad naman siyang mag slow daw kapag naramdaman niyang humihigpit na ang kapit ko sa kasya tatawanan ng bahagya.
Ang aga-aga pa pero puro kamanyakan na ang trip niya. Hindi ko naman siya masisisi dahil parang gusto ko rin naman itong ginagawa niya. Isa pa ay nakakadagdag pa ito ng thrill sa aming dalawa.
Napapangiti na lamang ako s
