#22:
3355 Words
Typos and grammatical error ahead!!!
¤¤¤
ACER POV:
¤¤¤
"Hoy."
"Hindi hoy ang pangalan ko. I'm Acer." Taas kilay na sagot ko ng lingunin ko ang kapatid ni kuya Kenneth.
He is Kendrick na sa tindig pa lang ay masama ang ugali hindi katulad ni kuya Kenneth.
Apat na araw na ako dito sa maliit nilang bahay at dalawang beses ko pa lang naman ito nakakasalubong dahil madalas naman na wala ito sa bahay nila.
Ngumisi lang ito at lumapit sa akin. "Hindi bagay sayo ang buhay dito. Bakit hindi ka pa bumalik sa inyo?" Sabi pa nito na halatang itinataboy na ako.
Mas tumaas pa ang kilay ko dahil doon at tinapunan ng pairap na tingin.
"Hindi ikaw ang makakapag pauwi sa akin. Hanggat hindi ko kasama ang kuya Kenneth ko pauwi hindi ako uuwi."
"Talaga? Matatagalan mo kaya ang manatili dito? Huh! Kinakawawa ka niya. Gugustuhin mo bang maranasan ang buhay dito kausa ang tamasain ang kaginhawan ng buhay mo sa inyong palasyo."
"Hindi ako kinakawawa ng kuya Kenneth ko." Pagtatanggol ko sa sarili at kay kuya Kenneth.
"Talaga? Nasaan ang kuya Kenneth mo kung ganun? Iniwan ka niya dito na nag iigib ng tubig."
"Hindi naman niya ako iniwan a. Nagluluto lang siya ng tanghalian." Sagot ko naman dahil iyon naman ang totoo.
Binilinan niya ako na igiban ko ng tubig ang mga timba at bubuhatin na lang niya mamaya.
Tumaas na naman ang kilay ko. "Buti nga ang kuya Kenneth ko marunong magluto at alam ang gawaing bahay.. ikaw? Ano alam mo? Maglakwatsa. Magbanat ka kaya ng buto para may pambili ka ng bago mong tsinelas." Saka ko pinagtuunan ng pansin ang suot niyang tsinelas. Hindi naman iyon luma. Kaso ordinaryong mga sandals lamang.
Kunot naman ang nuo nito na tumitig sa akin. Hindi maipagkakailang nainis ito sa sinabi ko.
"Huwag mong pakikialaman ang mga naisusuot ko. Kahit na bisita ka dito ng Kenneth na iyon dito ay ako mismo ang magpapauwi sayo." Pagbabanta nito sa akin. Nasa himig ang boses niya ang pagkairita dahil nasagi yata ang pride dahil sa sinabi ko.
Hindi ko iyon inalintana. Siya ang nagsimula na kung anu-ano ang sinasabi patungkol kay kuya Kenneth.
"Kung ayaw mong masabihan ng mga ganun. Huwag mo akong pakikialaman. Hmmp." Pairap ko pang tinapunan ng tingin bago ko ito tinalikuran para balikan ang pag iigib ko. Pero dahil sa nakalimutan ko na medyo may kadulasan ang sahig ay hindi ko na nabalanse ang pagtapak ko dahilan para matapilok ako.
Sa pagkakatapilok ko ay napapikit ako ng mariin dahil deretso ang bagsak ko sa semento.
"Kuya Kenneth." Pasigaw ko kahit na nakangiwi na ako sa sakit na naramdaman ko. Hindi na ako makagalaw dahil sa paa ko.
"Fuck." Si Kendrick na dumalo sa akin. "Gugustuhin mo ba ang maranasan ang mga ganito." Panunumbat pa nito sa akin.
Pipiksi pa sana ako ng umangat ako sa pagbuhat nito sa akin pero hindi ko na magawa dahil tuluyan na akong nakarga.
"Kasalanan mo." Pasigaw na sumbat ko. Napangiwi ulit ako ng maigalaw ko ang paa ko ay sumidhi ang kirot doon. "Kuya Kenneth." Muli ay sigaw ko.
"Tumahimik ka. Ang ingay mo." Paninita sa akin nito at papalayo na sa poso.
Siya namang lumabas sa likod bahay si kuya Kenneth na agad lumapit samin.
"What did you do?" Nasa tuno ang galit. Naging marahas pa ang pagbawi niya sa pagkakarga sa akin ni Kendrick. "Are you okay? Basang basa ka. Damn it." May gigil sa tuno ng boses ni kuya Kenneth. Malinaw pa sa paningin ko kung paano niya tapunan ng mapagbantang tingin si Kendrick bago ako ipinasok sa loob bahay.
Pero balewala na iyon sa akin dahil sa pagkirot ng talampakan ko. Ng balakang ko dahil sa pagkakatapilok at pagbagsak ko sa semento.
¤¤¤
"Awww. Kuya Kenneth." Maluha luha akong nakahawak sa braso niya habang abala ang tinawagan nilang manghihilot sa paa ko. Agad na nagpatawag si tito Kandro kanina ng manghihilot para agapan ang pamamaga ng paa ko.
Napapiksi pa akong muli ng galawin nito ang paa kong natapilok.
Namaga na iyon ng sobra. Hindi ko na nga maigalaw dahil sa sobrang kirot.
"Relax, little Acer. Gagaling din agad iyan pagkatapos mahilot."
"Hu, hu, hu. Lets go to the hospital." Sagot ko na mas humigpit pa ang hawak ko sa braso niya.
"Shhh. Stop crying. I told you. We don't need to go in the hospital. Magaling si kaka Ben pagdating sa paghihilot."
Nakasimangot akong napatitig sa kanya bago ako muling kumapit sa braso niya. Hindi ko alam kung paano iibsan ang kirot ng paa ko. Para akong maiihi sa sakit at hindi ko na halos maigalaw ang paa ko.
"K-kuya K-kenneth.. huhuhu.."
"Kuya Kenneth is here." Inalis niya ang brasong yakap ko at siya na mismo ang yumakap sa akin. "Tahan na. Patapos na din iyan." Pang aalo pa niya sa akin.
Sa lambing ng boses at nakaramdam naman ako ng kapayapaan. Kahit na sadyang nangunguna ang pagkirot ng paa ko ay binabalewala ko na lang. Basta nasa tabi ko siya ay kakayanin ko.
Nagtitiis ako na manatili dito sa bahay nila sahil sa kanya kaya kakayanin ko ang lahat ng pagsubok hanggang sa magpasya na siyang bumalik ng bahay.
"Hu hu hu." Napapahikbi na lang ako. Kulong ako ng mga yakap niya. Nanatili siyang nakayakap sa akin hanggang sa tuluyang matapos mahilot ang paa ko.
Hindi ko pa man maigalaw ng maayos ang paa ko ay nabawasan naman ng kaunti ang pangingirot.
"Huwag niyo na munang babasahin ang paa niya kahit na hanggang labing dalawang oras lang."
"Umm. paano ako makakaligo niyan. Kuya Kenneth.." kunot ang nuo kong reklamo. Hindi pa nga napapalitan ang short kong nabasa dahil sa pagkakabagsak ko kanina. Agad kasing tumawag ng manghihilot kanina dahil kapag pinatagal pa ang pamamaga ay mas masakit na ang pagkirot ng talampakan ko.
"Huwag lang naman babasain ang bahagi ng paa mong namamaga. Mean makakaligo ka parin. I will help you." Sagot ni kuya Kenneth.
Muli akong napasimangot.
"Salamat kaka Ben. Heto po, bilang pasasalamat." Nag abot ng dalawang daan si kuya Kenneth.
"Bakit iyan lang?" Tanong ko. Kung iisipin na pag nagpunta kami sa hospital ay baka aabot pa ng isang libo mahigit pati na gamot.
"Malaking halaga na ito ineng." nakangiti pang sabi ng manghihilot. "Maraming salamat din dito."
"Sandali." Pagpigil ko ng paalis na ito matapos magpaalam. Hindi na nga masyadong masakit ang paa ko kaya naigalaw ko na ng kaunti ang paa ko. "Kuya Kenneth. Give him more." Sabi ko. Maganda naman ang kinalabasan ng panggagamot nito sa paa ko.
"Hindi na kailangan ineng."
"Lalaki po ako." Sabay turo ng sarili ko ng maulit ang pagtawag sa akin na ineng.
Tawag sa mga babae iyon.
Sa pangtatama ko sa pagtawag nito sa akin ay nakita ko ang bahagyang pagngiti ni kuya Kenneth.
"Kyut lang talaga ang little Acer ko kaya ka tinawag na ineng ni kaka Ben." Sabi ni kuya Kenneth and as usual.. pumatong ang kamay sa ulo ko at ginulo ang buhok ko.
I pouted my lips bilang reaksyon ko.
"Hayaan mo na si kaka Ben. Malayo pa ang uuwian niya." Tumango na lang ako. "Dito ka na lang muna. Ihahanda ko lang ang pampaligo mo." Bago pa man ako makasagot ay mabilis na siyang nakalabas ng silid.
Nakasimangot na lang talaga akong napasunod ang tingin sa kanya.
¤¤¤
Akala ko madali lang ang maghubad sa harapan ni kuya Kenneth tulad na lang ng palagi ko noong naiisip pero ngayon...
Napalunok ako. He is staring at me habang nakaupo ako sa plastic chair na inihanda niya. Nakataas din ang isang paa ko sa isang upuan mas mababa sa kinauupuan ko. Ibinalot pa ni kuya Kenneth ng plastic ang paa ko para mas sigurado daw na hindi mabasa.
"What are you waiting for little Acer? Maliligo ka pa ba o hindi na?" Tanong niya ng ilang minuto na ang lumipas ay hindi pa ako gumalaw para magalis ngmga damit ko.
"Kaya ko na. Hindi ko naman babasahin ang paa ko." Kuway sagot ko na hinimigan ng pagtataboy sa kanya.
"C'mon. Hindi ka pwedeng mababad sa tubig dahil posebleng malalamigan ang paa mo kahit hindi mababasa."
"Ehh."
"Little Acer." Bahagya pang pinanlakihan ako ng mata. Ilang sandali pay lumapit na siya sa akin at walang babalang hinawakan ang damit ko at agad na tinanggal iyon sa katawan ko.
"No." Muli kong suway ng isusunod na ang short mo. Hindi pala talaga ganun iyon kadali. Hindi ko na ulit iisipin ang mga ganitong bagay sa isip ko.
"Acer."
Tila ako napako sa kinauupuan ko. Hindi ako makatanggi kahit na gusto kong tumakbo na palabas na ng banyo at huwag na lang maligo. Pero huli na para bawiin ang sinabi kong gusti kong maligo. And here I am now.
Muli akong napalunok ng tuluyan ng natanggal ni kuya Kenneth ang short. Pasalamat na lang ako at hindi isinamang tanggalin ang brief na suot ko.
"Huwag kang malikot ng hindi mabasa ang paa mo." Siya na mismo ang naglahay ng shampoo sa buhok ko at sinimulan na akong paliguan.
Nanahimik na lang ako dahil hindi na ako makakaiwas. Pahamak kasing paang mayroon ako. Hindi ko naman balak ang ganito pero parang mapaglaro minsan ang pagkakataon.
Ilang sandali pay na relax na lang ako. Magaan ang mga kamay na may kasama pang masahe sa ulo ko habang patuloy na pinapabula ang shampoo sa buhok ko.
Napapikit ako. Hindi na din masama. Tuluyan na akong nagpaubaya sa pagpapaligo niya sa akin.
¤¤¤
KENNETH POV:
¤¤¤
Malambot na ang buhok niya kahit hindi lagyan ng shampoo pero napakagaan ng kamay ko at parang ekspertong minamasahe pa siya sa ulo habang shinashampoo ko ang buhok niya.
May guhit na ngiti sa labi ko ng mapansin kong napapikit na siya at tuluyang hindi na nagreklamo sa pagpapaligo ko sa kanya.
Parang kailan lang na gustong gustong ipain ang katawan niya sa akin pero kanina.. halos ayaw ang ideyang papaliguan ko siya.
Lagi ko naman siyang sinasabayan noong maligo. Lalo na kapag naglalambing na paliguan ko siya noong maliit pa siya. At ngayon.. ibang iba na siya. Kay ganda ng hubog ng katawan niya na para lamang sana sa magagandang babae.
Na sa mga pagkakataong gagawa siya ng mga paraan para lamang akitin ako noon ay ang hirap kong pinipigilan ang sarili ko para lamang hindi ako mawalan ng kontrol sa sarili kong emosyon at sariling pagnanasa.
Sa simula pa lang ay nakaramdam na ako ng kakaiba noong nasa bente uno anyos ako at mas nadagdagan pa iyon ng kausapin ako ni tito Ace tungkol sa kanya. Kung ano ba talaga ang turing ko sa kanya.
Hindi naman ako nagsinungaling at sinabing may kakaiba akong nararamdaman sa anak nila. And tito Ace told me.. na pag aralan kong mabuti kong ano ang pakiramdam na unti unting nabuhay sa puso ko. Dahil hindi daw nito ipagkakatiwala si Acer sa akin kung hindi buo ang nararamdaman ko.
"Ako na." Pagpigil niya sa kamay ko ng simulan ko ng sabunin ang katawan niya. "May kamay ako."
Hinayaan ko namang kunin niya sa akin ang sabon pero pumuwesto ako sa harapan niya. May pilyong ngiti pa sa labi ko ng tumingala siya sa akin.
"What?" And as usual, kunot na naman ang nuo niya.
"What? Hindi ba nitong nakaraang buwan lang lagi kang nangangahas na..."
"That was before." Putol niya sa sasabihin ko. Umiwas ng tingin. "And this is not a part of my plan."
"Haha." Bahagya akong natawa. And he really has a plan of doing some dirty thing. Kung iba lang siguro ang ginawan niya ng ganun ay matagal ng may pumatol sa kanya ng walang pag aalinlangan.
I also want to do something to him pero naiisip ko ang mga pangako ko kay Tito Ace. Na iyon ang isa sa pumipigil sa akin at hindi ko sisirain ang pangakong iyon na ikakasira ng tiwala nila sa akin.
But for now... hindi naman siguro kalabisan ang i'tease lang siya ng kaunti.. and claim a little what is mine a long time ago.
"Bakit hindi ngayon? Hmmm. My little Acer?" Saka ko binawi ang sabon mula sa kanya na ikinagulat niya.
Napapiksi ng idampi ko ang sabon sa flat na dibdib niya at bahagyang nilaro mismo sa pinkish na n****e niya.
"Uhmmm. N-no." Pinipigilan ang kamay ko pero wala namang kalakas lakas kaya nagpatuloy lamang ako sa sinimulan ko.
Nawili akong pagmasdan siya habang pilit akong pinipigilan.
"Hmm, want me to stop?" Patukso ko pang tanong. Mas pinaikot ang sabon sa n****e niya habang ang isang kamay ko ay naglalaro na mismo sa isa pa.
"Uhmmp.. k-kuya K-kenneth.. s-stop." Pakagat labi pang pagtanggi sa akin pero ang kamay na siya sanang pipigil sa akin ay hindi na nagawang manulak.
"Really. But what about here?" Niyuko ko ang gitna niya. Kahit na nababalot iyon ng maliit na tela ay halata ang pagkakaroon niya ng reaksyon sa ginagawa ko.
"You are teasing me.."
"Yeah! A little bit my little Acer. I thought you like this." Sabay pisil ng isa niyang u***g sa dibdib.
"Uhmp.." kitang kita ko ang pagnginig niya na tila pinipigilan pa ang ganung reaksyon.
"Hmmm.." at ang kamay ko na may hawak na sabon ay mabagal na pinadausdos ko pababa. Hanggang sa tumigil iyon sa may puson niya dahilan para muling manginig siya. "Are you cold?" Kunway tanong ko kahit na hindi naman malamig ang tubig na galing sa puso. Saka sarado ang banyo at walang hangin na pumapasok kaya mas nakakaramdam pa ako ng init na dinagdagan pa ng kapangahasan ko.
Oo, sa ginagawa kong panunukso sa kanya ay naapektuhan din ako at nadadarang na kung hindi ko pinipigilan ang sarili ko ay baka tuluyan akong makalimot.
Umiling naman siya. Ang pagkakapigil niya sa kamay ko ay unti unting lumuwang.
"Uhmmm. K-kuya K-kenneth." At bago pa man ako makasagot ay huli na ng hilain niya ako at siya na mismo ang naglapat ng labi sa labi ko.
Sa una ay nabigla ako. Pero.. pinagbigyan ko ang sarili ko sa unang pagkakataon na huwag pigilan ang sarili ko sa kagustuhang tutuhanin at huwag tanggihan ang halik na matagal ko ng gusto ding gawin sa kanya.
"Uhm.." hanggang sa tuluyan ko ng binigyan ng katuparan ang halikang iyon.
Malambot... at napakatamis sa panlasa ko ang mga labi niya na hindi ko gugustuhing putulin ang halikang pinagsasaluhan namin.
Naging pangahas ako't naglumikot ang dila ko para tuluyang galugarin ang loob ng bibig niya. Lasaan.. at hindi ako nabigo dahil ang tamis na kaninang natitikman ko ay mas naging matamis pa.
Sucking his tounge that I really want to swallow it.
"Uhmmp." Isang mabining ungol ang pinakawalan niya ng pakawalan ko ang labu niya para rin humugot ng hangin sa baga.
"So sweet my little Acer." Bulong ko. Nakaluhod na ako mismo sa harap niya. Ingat na ingat na huwag magalaw ang paa niyang nakapatong sa isang upuan.
Ikinulong ang magkabilang pisngi sa mga palad ko. Titig na titig kami sa isa't isa.
"K-kuya K-kenneth." Bulong din niya sa pangalan ko.
Ewan ko ba pero parang nakakadagdag sa pagnanasa ko ang pagtawag niya sa akin ng kuya. Parang gusto ko tuloy iyong marinig kapag tuluyan ko ng putulin ang pagpipigil ko. Isisigaw ang pagtawag sa akin habang aangkinin ko na siya.
Pero pinutol ko ang kaisipang iyon. Kailangan kong tumigil ngayon dahil ayaw kong magkamali at mabigo sa pagtitiwala sa akin si tito Ace.
"Hmmm."
"I-is t-that a.."
"What?"
"A real kiss?" Tanong niya na nakapagpangiti sa akin. Sadya yatang hindi inaasahan ang epekto ng isang tunay na halikan sa pagitan ng dalawang tao.
"Yes. Do you like it?" Tanong ko na kahit hindi niya sagutin iyon ay alam kong oo ang isasagot niya. Dahil hindi niya pagsisinungalingan ang sarili dahil ang isang Acer ay sasabihin kung ano ang tunay na nararamdaman.
"Yes." He nodded his head like what I expected.
"D-do you want more?" Muli kong tanong.
Tumango ulit siya pero hindi ko na inulit ang mapangahas na halik na pinagsaluhan namin kanina lang. Dahil kung gagawin ko pa iyon ay baka hindi na ako makapagpigil pa.
"Then, behave yourelf my little Acer. I will give you a kiss as a reward kung hindi ka magiging pasaway."
"Talaga?" At parang bata lang na pinangakuan ng candy o laruan sa paraan ng titig niya sa akin. Nasa mga mata ang pagnining.
"Oo naman. So. .. tapusin mo na ang pagligo mo. Baka magkasipon ka pa at ubuin." Tumayo na ako sa pagkakaluhod ko at muling ipinagpatuloy ang pagpapaligo ko sa kanya.
Naging magaan na ang bawat kilos at kahit siya ay hindi na nagreklamo pa hanggang sa matapos ay hindi na namin napag usapan ang halikan na pinagsaluhan namin.
¤¤¤
"Ano? Susuntukin mo ako sa nangyari sa kanya?" Galit na tanong nito sa akin ng kausapin ko ito.
Mabilis na nakatulog si Acer kanina dala na rin ng pagod at pananakit siguro ng paa. At nagpasya akong sitahin si Kendrick at alamin ang nangyari kanina bago pa man matapilok si Acer.
"Wala akong balak gawin iyan sayo. Gusto ko lang malaman kung ano ang ginawa mo sa kanya bakit siya natapilok kanina." Seryusong tanong ko.
"Wala akong ginawa. Sinabihan ko lang siya na hindi siya bagay dito sa bahay."
"Then??"
"Then. Then. Then." Pang uulit niya sa sinabi ko. "Huwag mo akong englisin porket nakapag aral ka."
"Umayos ka Kendrick. Hindi sa lahat ng oras ay gagana ang ganyan mong ugali. Sabihin mo sa akin kung ano ang ginawa mo bakit siya natapilok."
"Hindi ka naman maniniwala diba. Sinabi ko ng wala akong ginawa sa kanya. Saka tinulungan ko pa nga siya kanina bago ka dumating."
Nagpakawala ako ng buntong hininga. Siguro nga wala akong mahihita sa kapatid ko na sabihin sa akin ang lahat. Si Acer na lang mamaya ang tatanungin ko kung ano talaga ang nangyari. Hoping that Acer tell the truth if I ask him.
"Hindi sa hindi ako naniniwala sayo. Pero ito ang pakiusap ko. Bilang isang kapatid na nag aalala para sayo." Panimula ko. "Huwag ka ng gagawa ng bagay na ikakapanakit niya. Dahil hindi mo alam ang magiging kabayaran kapag naulit pa iyon." Pagbabala ko sa kanya.
Dahil kapag nalaman ni tito Ace ang nangyari ngayon kay Acer ay siguradong may kalalagyan ang kapatid ko at iyon ang iniiwasan ko. Masasabi kong kantiin na nito ang kahit na sino huwag lang si Acer na iniingatan ng mga magulang ng higit pa sa mga buhay nila.
"Ano ngayon? Bakit? Anong gagawin sa akin ng mga magulang niya? Huh." May kung anong paghahamon pa sa tuno ng boses nito.
"Hindi mo sila kilala. Hindi mo alam ang piligrong susuungin mo kapag kinanti mo ang anak nila. Kaya bago pa mangyari iyon. Magpakatino ka at huwag mong gagambalain si Acer habang nandito siya sa bahay."
"At kung ayaw mong magambala ang iniingatan niyong Acer na iyan. Paalisin mo na siya. At pwede ka na ding bumalik sa kanila dahil hindi ka namin kailangan dito." Galit na sagot niya.
Gusto ko sana itong patulan pero... hindi ko ibababa ang pinag aralan ko para sa kanya. Hanggat kaya at madadaan sa mabuting usapan ay gagawin ko. Hindi ako magpapatalo dito at papaapekto.
"Nagbababala lamang ako. Sana pagkaisipin mo ang mga iyon." Kampanteng saad ko. Tinapunan ng seryusong tingin bago ito tinalikuran at iniwan.
Hindi sa pinipili ko si Acer at ang pamilya nila kaya ko siya ngayon ipinagtatanggol. Ginagawa ko lamang ito para sa kanilang kabutihan at iniiwas sa kapahamakan na magiging dulot ng pagkapasaway ng kapatid ko.
Umaasa din ako na sana.. mabaliwala lang kay Acer ang nangyari sa kanya at huwag magsumbong kina tito Ace. Dahil kung nagkataon na magsabi ito sa mga magulang ay magkakagulo na ang lahat. Baka hindi si Kendrick ang maapektuhan kundi buong pamilya at maski ako ay ilayo na siya sa akin ng tuluyan.
Mawawala lahat ng pinaghirapan ko. Ang pundasyong naitayo ko para sa pagtitiwala nila sa akin. At iyon ang isa sa numero unong ayaw kong masira.
Ang kanilang pagtitiwala sa akin. At sa pagtitiwalang kaya kong ingatan at alagaan si Acer para sa kanila.
- Writer
