Nang makita ako ni Sir Rio na palabas na ng gate. Sinalubong niya ako nang yakap na para bang sobra niya akong na-miss.
Magkasama pa nga kami kagabi pero umaakto siyang parang taon ang pagitan ng aming paghihiwalay ng landas.
Hindi ko mapagilan ang sarili kong matawa sa kaniyang inasta. "Sobra mo ba talaga akong na-miss?" Pagbibiro ko sa kaniya.
Hanggang ngayon ay naninibago pa rin ako sa pinaparamdam niya sa aking pagmamahal.
Sumimangot ito nang ilayo niya ang katawan mula sa akin. Pero hindi man lang nabawasan ang kaniyang kagwapuhan.
"Ikaw ba hindi mo ako na-miss?" Malungkot nitong tanong sa akin at tila nagtatampo pa. Para talaga siyang teenager.
Sa gwapo ng mukha niya parang ayaw ko talagang maniwala na ako lang ang babaeng niligawan niya at binigyan ng ganitong klaseng
