Chapter 103. Hindi ko kailangan ang mamanahin ko.

1600 Words

Pauwi na kami sa villa ni Vulcan at nagmamadali na kami para umabot sa hapunan na pinahanda ni Papa. Tumawag siya kanina kung nasaan na kami. Sabi naman ni Vulcan na on the way na kami at mga ilang minuto lang ay naroon na kami sa villa. Sa villa pansamantalang tumitira si Papa. Mas makakabuti sa kaniya na manatili muna sa poder namin habang nag-a-adjust pa siya sa bago niyang kapaligiran. Hindi rin kasi birong makulong sa mental lalo na at ilang buwan na puro puting kwarto lang ang kaniyang nakikita. Tapos, saka lang siya ina-allow na lumabas kapag bumibisita kami o kaya naman ay humihiling siya na tumambay sa may garden ng mental hospital. Magaling na siya, fully recovered na siya pero tumatamlay pa rin siya kapag naririnig niya na pinag-uusapan ang aking ina. Maybe she still loves he

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD