Nagmamadali ako na lumabas sa lugar na iyon upang takasan ang eksena na bumulaga sa akin. Agad ko na hinanap ang driver namin at mabuti na lamang din at nakaabang lamang siya sa may labasan kaya agad kami na nakaalis sa pagtitipon na iyon. Nakita ko pa ang paghabol sa akin ng mga magulang ko at nina Ever, pero pinili ko ang katahimikan ko sa punto na iyon kaya tuluyan na lamang ako na nagdesisyon na umalis.
Alam ko na magiging tampulan na naman ako ng tsismis at pagkapahiya, at ikakatuwa iyon ng mga tao na patuloy na naniniwala na ako ang masama sa kuwento na ito. Ayaw ko na rin na marinig pa ang mga sasabihin ng lahat patungkol sa akin dahil ang opinyon nila ay naka-base sa inis na nararamdaman nila para rin sa akin. Ayaw ko na makita nila na luhaan ako; ayaw ko na makita nila na nasasak
