Hindi ako mapakali at patuloy ako na palakad-lakad sa silid namin ni Evan. Kabadong-kabado ako at pinagpapawisan ako sa kabila ng malakas na aircon. I received a text from Evan earlier today, and the message is something for which I am not prepared.
"Mi amore, I’m coming home early. The countdown ends tonight, baby, and I can’t f*****g wait to have a taste of you." Halos makabisado ko na yata ang mensahe na iyon ni Evan simula nang mabasa ko iyon kanina. I am not sure if I am ready to even sacrifice myself just for my revenge, pero makakatanggi pa ba ako? Makaka-iwas pa ba ako?
I know I am not a virgin anymore, pero ilang buwan na rin simula nang maghiwalay kami ni Brent, and I never get intimate with anyone else. And when I said intimate, I meant that I never had s*x aside from with my husband. Si Brent pa lamang ang una at huli na lalaki na nakaniig ko ngunit mukhang maiiba na ang lahat. Dahil ngayon, sa gabi na ito, ay mababago ang lahat ng iyon. I will give myself to my pretend fiancé. I don't know if I can or if I will.
"Harper, iha, ayos ka lang ba riyan? Kanina ka pa hindi lumalabas sa silid ninyo." Katok ni Nanay Esmeralda ang nagpatigil sa akin sa malalim na pag-iisip ko.
"Ayos lang po ako, nanay. May kailangan ka po ba?"
"Wala naman. Pinatitingnan ka ni Evan dahil sinabi ko na hindi ka lumalabas sa silid ninyo. Pauwi na raw siya." Lalo ang pagdagundong ng puso ko dahil sa sinabi ni Nanay Esme. Napasulyap pa ako sa relo ko, sobrang aga naman niya na uuwi. Dahil sa gulat sa sinabi ni Nanay Esmeralda ay lumapit ako sa pintuan at binuksan iyon.
"U-uuwi na raw po? Ang aga naman yata niya." Tanong ko kay Nanay Esme nang magkaharap kami.
"Ang bata na iyon, bigla na naman na nag-alala nang sabihin ko na nagkukulong ka sa silid ninyo. Kaya narinig ko pa nang ibilin sa sekretarya niya ang mga dapat na gawin at siya ay uuwi na raw agad."
"Naku! Hindi na po kailangan na umuwi siya agad. Ayos lamang naman ako. Teka at i-text ko na lang po siya."
Pinigilan ako ni Nanay Esmeralda sa tangka na pagtalikod ko sa kan’ya, nginitian niya ako na may kasama pa na paghimas sa aking kamay. "Salamat, iha, at naibalik mo ang mga ngiti ni Evan. Simula nang mamatay ang mga magulang nila ay naging masungit at mainitin na ang ulo ng bata na iyon. Pero nang dumating ka ay nag-iba na rito sa mansyon. At natutuwa ako sa mga nangyayari sa inyong dalawa. Masaya ako sa kung ano ang mayro'n kayo."
Tipid na ngiti lamang ang naisagot ko kay Nanay Esmeralda. "Salamat po sa pagtanggap ninyo sa akin dito sa mansyon."
"Hindi mo kailangan na ipagpasalamat iyon dahil kami ang dapat na magpasalamat sa maganda na pakikitungo mo sa amin. Isa ka sa amo namin dito sa mansyon pero hindi mo kami itinuring na iba sa’yo. Pareho na pareho kayo ng magkapatid na sina Evan at Ever. Malapit ang loob sa amin kahit mga kasambahay lamang kami."
"Nanay," napayakap na lamang ako kay Nanay Esmeralda. Hindi ko maiwasan na maisip ang sariling mga magulang ko. Hindi ko alam kung matatanggap pa ba nila ako pagkatapos ng lahat. Hindi ko alam kung susumbatan ba nila ako dahil ang lalaki na ipinaglaban ko sa kanila noon ay iniwan din lang ako.
"Why are you crying, Harper?" Ang nag-aalala na boses ni Evan ang sumunod na narinig ko. Mabilis kami na nagbitaw ni Nanay Esmeralda sa pagkakayakap at doon ko lamang namalayan ang mga luha sa aking mga mata.
"Ay, Harper! Ano ang nangyari at bakit ka umiiyak? Susmiyo ka na bata ka." Baling din sa akin ni Nanay Esmeralda. "Maiwan ko na kayo ni Evan. Evan, bahala ka na sa kan’ya, iho."
Nang makaalis si Nanay Esmeralda ay agad na pumasok si Evan sa silid at sinarado ang pintuan. Hinawakan niya ako sa aking kamay at hinimas-himas pa ang aking palad. "What’s wrong, mi amore? May problema ba? Is it Brent Torres? Ginugulo ka ba niya? Bakit hindi ka raw lumalabas ng kuwarto? I’m so worried about you, kaya umuwi na agad ako."
This is just a pretend. Everything is just a game of revenge for me, pero bakit may kakaiba na saya ang hatid ng mga pag-aalala ni Evan sa akin? Why is it that every word he utters makes me compare him with Brent?
"Hey! Talk to me, mi amore." Dinampi niya ang labi niya sa akin at pinanatili iyon doon. Napapikit ako sa sensasyon na hatid ng simple na pagdampi ng labi niya sa labi ko. "Harper?" muli ay tanong niya.
"Sorry, sorry. Bigla ko lang kasi na naalala ang mga magulang ko. I remembered them."
"You do?" tanong niya ulit sa akin.
"Yes."
"Don’t pressure yourself, Harper. We’ll take everything one step at a time. But for now, I miss you." Sinakop niya muli ang labi ko at sa pagkakataon na iyon ay may diin ang bawat halik niya. His kisses are needy and provocative. And I can’t help but return his kisses with fervor.
"s**t, Harp, I’ve waited for this day for a long time. I’ve dreamed of this for so many times, me tasting you and me inside of you. Can you feel that, Harp? Just your kisses are enough to make me go wild with desire." The more vulgar his words are, the more I am becoming lustful. "Are you ready for me, Harper? Because I have been so ready for you."
Gumapang ang mga halik niya sa aking leeg pababa sa aking dibdib. His hands are everywhere, and they're igniting different sensations and stimulating desires within me. His warm hands grazed over my breasts, and I couldn’t help but moan his name, "Evan."
"s**t, Harp, I can't take this anymore. I need to have you." Tinanggal niya ang damit ko at patuloy ako na pinaliguan ng halik. Binuhat niya ako at dinala sa kama, and this time my body is responding well to everything that he is doing to me. Nawala na ang mga takot at inhibisyon ko. Nawala na ang pagtanggi sa utak ko dahil ang naiwan na lamang ay ang kagustuhan ko sa mga nangyayari sa amin; ang pagnanasa na nabubuhay sa kaibuturan ko.
When his mouth grazed the tip of my breast, I lost all my senses. I lose that bit of control that I have. He stopped kissing me and removed his clothes while slowly licking his lower lip. Hindi ko kailanman na tiningnan ang kabuuan ni Brent, but right now I am doing it with Evan with lustful stares. Pinapasadahan ko ng tingin ang hubad na katawan niya at ang makita lamang siya sa aking harapan ay kakaibang init na ang hatid sa akin.
"I will f**k you all night, mi amore. Rough and hard, soft and slow, we will try everything. Babawian kita sa lahat ng mga pagkakataon na pinabayaan mo ako na magsariling sikap. But don’t worry, dahil sisiguraduhin ko na maliligayahan ka sa buong gabi natin na ito."
Wala akong naisagot kung hindi ang pamumula ng aking pisngi. I am not used to dirty conversations while making love, but then I remembered that this is not making love. This is simply f*****g. f*****g to release all our pent-up needs; f*****g for my own personal revenge. It’s as simple as that. We are using each other for our lust and personal motives.
At buong gabi namin na pinagsaluhan ni Evan ang makamundong pagnanasa namin para sa isa’t-isa. We tried every position he knew. Mga bagay na hindi ko akalain na magagawa ko pero nagawa ko kay Evan. And it brought me a sense of fulfillment, especially when I saw Evan’s satisfaction with my performance. Mali si Brent. I am not frigid in bed. Mali siya para sabihin na I am boring.
Evan was able to release my inner desires and lust. Mga bagay na hindi nagawa ni Brent pero isinisi niya na dahilan kung bakit niya ako hiniwalayan. Mga kasalanan na hindi sa akin kung hindi sa kan'ya mismo. Evan was able to stimulate my needs because he knows how to please me. Brent is different because his priority is his own pleasure before mine.
Now, I realize that I am as fun and adventurous in bed, maybe even more than Elise could offer and do. At hindi na iyon mararanasan pa ni Brent, because he decided to walk away from me.