TUMAWAG si Allanah, sinabing stable na ang kalagayan ng ama nila. Kaya naman nagkukumahog siya na makapunta agad ng ospital.
"Niko, kung busy ka ay ako na lang ang pupunta sa ospital, stable na raw si Papa. Tumawag si ate kanina kaya magbihis na muna ako."
"Sasamahan kita baby, mamaya ko na lang tatapusin itong ginagawa ko."
"Salamat, Niko."
"You're welcome asawa ko."
"May isa pa akong ipapakiusap sa iyo, nakakahiya man ay kakapalan ko na ang mukha ko."
"Baby!" Hindi siya nakapaniwala na maririnig iyon mula sa bibig ng asawa. Nasasaktan siya sa ganoong tima ng salita nito.
"I'm sorry, si Papa, baka pwede na dito ko muna siya patuluyin habang hindi pa na renovate ang mansyon."
"Of course yes, asawa mo ako pamilya tayo, ama ko na rin siya kaya hindi mo kailangan makiusap o mag sorry
