Hindi ko alam kung paano ako kakain habang nakatitig siya sa akin and I dont know which sight is better, him without a shirt or him wearing an apron. Yung apron niyang may abs na tinatakpan din yung abs niya. Eh, parang mas masarap pa siyang kainin kesa dito sa noodles na niluto niya e.
"You're not hungry?" He asked for the third time.
"I'm not." And for the third time, yun ang sagot ko sa kanya.
"But you need to eat. May nakita akong instruction kasama yung mga gamot mo na kailangan mong kumain bago uminom nung vitamins mo." Nakangiting sabi niya. Naka naman.. kinikilig yung anechiwabells ko. Hahaha! Hindi pa rin nagbabago yung epekto niya sa akin, ganun na ganun pa rin. Naglalandi pa rin.
Nag-iwas ako ng tingin sa kanya, ayokong makita niya na kinikilig ako sa concern niya para sa am
