“Narito ka lang pala…kung saan-saan ka ka pa namin hinanap para lang makita ka namin. Your mother and father are worried, Fire and I are worried too,” wika ng isang nag-aalang tinig na galing sa aking likuran.
Otomatiko na tumigil ako sa aking ginagawa, kung saan ay nagtatampisaw ako sa tubig na narito sa batis.
Dito ako dinala ng mga paa ko nang magising ako kanina dahil ayaw kong makita sina Daddy at Mommy at makasalo sila sa pagkain ng almusal. Sabado ngayon, pareho silang narito sa bahay dahil wala silang trabaho sa office.
Until now, hindi pa ako handa na harapin sila at kausapin na hindi ako nasasaktan. Masyado na silang maraming kasalanan sa akin. Hanggang ngayon ay wala pa rin akong say sa pamilyang ito. Para lang akong isang puppet na sunud-sunuran sa lahat ng gustuhin nila.
