Chapter 44... Sabrina POV. PARA BANG MAY mabigat na nakapasan sa likod ko dahil sa sakit sa kirot na nanggagaling pababa sa pang-upo ko. Katatalikod lang ni Thunder, habang ako naman ay inaaalala ang pangyayare kung bakit tila isa akong parelisado sa mga oras na ito. Nagbaba ako ng paningin. Nakadamit pantulog at panjama ako ngunit ramdam ko pa rin ang hapdi na nangagaling sa magkabila kong hita. Malabo kong hindi matandaan ang nangyare kung bakit nawalan ako nang malay kanina. Ginusto ko iyon at buong puso kong tinanggap. Pero wala sa utak kong magkakaganito ako dahil sa itinatago nito. Hays! Bakit ba hindi ko muna iniisip kung ano ang mangyayare sa akin? At kung gagawin kong maglakad natitiyak akong lakad bibe ang paghakbang ko. Pero bakit nuong naikwento sa akin ni Ria. Bakit