LETICIA VIDA
Hindi ko alam kung paano ihahandle ang paguusap namin ngayong hindi ko ulit s’ya nahaharap ng maayos. Imbes na patulan ang mga sinasabi ni Krugen, iniwasan ko na lang s’ya ng tingin, naka-titig lang ako sa ibang bahagi ng kuwarto habang naririnig kong humihinga s’ya ng malalim doon.
Lumipas lang ang ilang segundo, nakita ko na lang s’ya sa gilid ng mga mata ko kung paano dahan-dahang binaba ang sarili at humilata sa sahig. Marahas akong napa-kamot sa likod ng batok ko.
Kaninang umaga, para akong insektong dumadapo sa kan’ya pero ni hindi n’ya ako magawang titigan tapos kapag naka-inom, ang daldal na n’ya.
Kahit sabihin pang doon n’ya malayang nalalabas ang saloobin pero iba pa rin talaga kapag nasa tama s’yang pagiisip.
Lumalabas lang ba s’ya para uminom?
Ganito na
