HINDI makatulog si Lotus, ang isipan niya ay naglalakbay patungo kay Ma’am Melanie Enrique. Kahit saan siya bumaling ay mukha nito ang nakikita niya. Kaya minabuting tumayo mula sa higaan at lumabas ng silid.
Naririto sila sa Hacienda El Montemayor, kagaya ng bilin ng ama dito muna sila mananatili hanggang lumipas ang bagyo.
Malakas ang hangin na may kasamang ulan, at malamig ang paligid. Ang tanging nagbibigay ng liwanag ay ang ilaw sa poste. Umupo siya sa balkonahe at tumanaw sa kadiliman ng gabi. Wala sa sarili nahawakan ang pisngi na tinamaan ng malakas na sampal. Ganun pa man wala siyang naramdamang galit o inis kahit unang beses na nasampal ng babae.
Sa totoo lang may ibang mas hinahangad ang puso at isipan niya; muling makita at mahawakan ang babae. Pailing- iling na lamang siy
