"BAKIT malungkot ang baby ko?" Nagulat si Ninia sa paglapit na iyon ni Travis kasama si Brix. Kasalukuyan niyang pinanonood ang mga tuyong dahon ng mangga na malayang tinatangay papunta sa dalampasigan. Mag-isa siyang nakatayo sa veranda dahil iniwan na siya ng kanyang Mama at Papa na kasama niya roon kanina. Kagaya ng nakasayan nila buhat ng makilala ang tunay nilang pamilya ay narito sila sa Siargao. Weekend ngayon kaya sama-sama silang lahat.
"Wala, Travis," tugon niya sa kapatid. Kahit ilang taon ang tanda nito sa kanya ay hindi siya nasanay na tawagin itong kuya.
"Hindi kami naniniwala. Come on, bakit nga? Ano'ng iniisip mo?" segunda naman ni Brix sa kanyang tabi.
"Wala nga. Na-a-amaze pa rin kasi ako hanggang ngayon dito sa place ng Mama at Papa. Ang ganda-ganda." Inakbayan siy
