Hindi ko magawang ilayo ang tingin ko sa kay Axel dahil kapansin-pansin ang saya sa mukha niya ngayon. Parang ganadong-ganado siyang sumama sa Vince. Dammit! Bakit ang bilis kung kumuha ng loob itong mokong na ‘to?!
“Vince?” mas tumaas ang aking kilay. Hindi nagtagal ay ibinaling kong muli ang atensyon ko kay Vince. Nakaangat pa rin ang aking mga kilay.
Nakakainis lang. Ilang araw pa nga silang nagkakilala ng anak niya ay bakit parang kay bilis lang niyang nakuha ang loob nito.
“Get in the car, Jillian.” mahina ngunit alam kong seryoso ang boses na iyon ni Vince.
Hindi ako kumibo. Hindi ko alam kung bakit basta-basta na lang kung pumayag si Daddy sa nais ni Vince. Halata namang mas lamang ang kompanya naming kaysa kina Vince kaya alam kong hindi na kailangang kunin naming ang loob n
