KABANATA 21:
“AKALA KO HINDI ka uuwi?” Iyon kaagad ang bungad ko sa kanya nang makalapit ako.
His eyes darted to Kim then he smiled before he turned his head to me.
“Hindi kita natiis. Babalik din ako sa Manila bukas ng madaling araw,” sagot niya.
I almost rolled my eyes. Hindi niya alam na nagpapanggap siya sa harap ng taong alam din naman ang lahat. Nakakatawa siya!
“Bakit kailangan mo pang umuwi kung aalis ka rin pala ng madaling araw? Nagpapakapagod ka lang. Matutulog sana ako sa bahay ni Kim ngayong gabi.”
“Well, you can sleep in her house next time, but not now,” he said. “Una na kami, Kim. See you next time.”
Tumango lang si Kim at nagpaalam na sa aming dalawa. Mahahalata ko sa tono niya ng pananalita maging sa paraan niya kung tumingin ang inis. Naiinis iyon nang ikuwento k
