"My princess... huy... kausapin mo na ko..."
Hinuhugasan ko ang mga pinagkainan namin kanina. Baka sabihin naman kasi ng lalaking ito, siya na nga ang nagluto, tapos wala man lang akong partisipasyon, kung hindi ang lumamon lang.
Pero kahit pa ako na ang naghugas, ayaw ko talaga siyang pansinin o kausapin. Nakakainis kasi! May pa-Do-you-trust-me? pang nalalaman noon. Eh di, sana isinuot na lang niya 'yung trust sa ano niya, para walang batang nabuo! Don't get me wrong. Hindi naman sa ayaw ko ng magka-anak o ayaw kong sumulpot si Amethyst sa mundong ito. Pero mas maganda sana kung normal ang kakagisnang pamilya ni Amethyst katulad ng sa ibang bata. Hindi 'yung ganitong ni hindi siya ma-distinguish ng ama niya na anak niya talaga si Amethyst.
"My princess...."
"Ay, kabayong mahaba!"
