The Silent Killer

Kabanata Nine

Kabanata Nine

Her POV

Present Time

Maaga akong nagising or should I say hindi naman tagala ko natulog dahil sa mga inisip ko kagabi sa napag-usapan namin ni Rogi. Limang taon akong nawala ung dalawang taon ginugol ko para sa pagpapagaling ko at ung tatlong taon para paghilumin ang sugat sa puso ko. Ang daming ng nangyari sakin at sa sinabi ni Rogi kagabi ganun din ang pinagdaanan ng pamilya ko, kaya ayokong malaman ang kalagayan nila, kaya ayoko silang kamustahin kasi lumalambot na naman ako. Hanggang ngayon iniisip ko pa din ung sinabi sakin ni Rogi kagabi. Simula noong umalis ako hanggang sa napunta ko dito sa United Kingdom, siguro nga tama sya na dapat ko nang kausapin sila mommy at panahon na nga siguro para makausap ko sila dahil limang taon na ang nakalipas. Ayoko ng patagalin pa ang lahat kaya pumasok ako sa banyo dala dala tong cellphone ko pero ilang minuto na ko dito at tinititigan ko lang ang cellphone ko kanina pa. Nagdadalawang isip pa din ako kung tatawagan ko ba si mommy o hindi, kasi sa oras na tawagan ko sya malalaman nila kung asaan ako at ayokong mangyari yon. Pero It’s now or never, matagal na saking binigay ni Rogi ung number ni Mommy pero hindi ko sya nagawang tawagan simula noong andito ako at naging maayos ako. Natatakot ako na baka pagkinausap ko sya o sila lahat ng pinaghirapan ko mawala dahil babalik na naman ang pangungulila nila sakin at pag-aalala pero ung sinabi ni Rogi sakin kahapon ayoko naman na gawin nya yon kaya napapikit na lang ako at sinimulan i-dial ang number ni mommy at after a few ring sinagot na nya kaya kinakabahan ako. "Hello” sabi nya ng masagot ang tawag ko pero hindi ako makapagsalita, boses pa lang nya parang gusto ko ng maiyak. After five years of being away this is the first time, I heard her voice again. "May I know who's on the phone?" tanong nya pero hindi pa ko nagsasalita dahil natatakot ako at hindi ko alam ang gagawin ko “I will end this call if you’re not going to speak” sabi nya kaya napabuntong hininga ako "Mommy!" sabi ko at tumahimik sa kabilang linya pero narinig ko ang pagsinghap nya kasabay non ay ang paghikbi nya, umiiyak sya "Anak ikaw ba yan? Belle anak!!" tanong nya kaya kahit hindi nya ko nakikita tumatango ako "Mommy!” umiiyak na sabi ko sa kanya "Anak umuwi na ka anak please lang please ang tagal mong nawala anak please umuwi ka na anak ko!" sabi nya sakin "Mom, Hindi pa po ngayon pero please po wag nyong sasabihin kahit kanino na tumawag ako at na nakausap nyo ko” sabi ko sa kanya "Anak naman! Nababaliw na kami ng daddy mo pero bakit ba ayaw mo pang magpakita samin? Belle kung asaan ka man please come back home, hindi mo ba kami gustong makasama o makita?” tanong nya sakin kay parang dinudurog ang puso ko sa boses nya na yon "Mommy please! Lagi akong tatawag sa inyo pero please wag nyong ipapaalam kahit kanino na nakausap nyo ko at tinatawagan ko kayo kasi pag nnagyari yon hindi na ko tatawag kahit kailan” sabi ko sa kanya, I know it may be sound like a threat but I have no choice. "Belle? Are you there? Hinahanap ka na Nila mommy kakain na!" napalingon ako sa may pinto ng kumatok don si Tristan at tinawag ako “Belle who’s that?” tanong ni Mommy sakin "Mom, I'm going to call you back later may kailangan lang po akong gawin” sabi ko sa kanya at ibinaba nag tawag saka sinagot si Tristan "Wait lang lalabas na ko" sabi ko sa kanya  "Are you okay? You sound likes you’re not, did something happen?” tanong nya sakin "I'm fine kagigising lang kaya ganito ang boses ko, susunod na ko sa baba don’t worry” sabi ko sa kanya "Okay" sagot nya sakin at narinig ko naman ung pagsara ng pinto kaya agad na kong nag ayos ng sarili ko, naghilamos ako at humarap sa salamin. Hindi pwedeng lumabas ako na namumugto ang mata ko dahil sa iyak. Pagkatapos kong mag ayos lumabas na ko ng banyo para bumaba pero paglabas ko nakita ko si Tristan na iniintay pala ko "Does something happened? May masakit ba sayo? You look not okay!" tanong nya sakin kaya ngumiti lang ako sa kanya "Don't worry about me, ayos lang ako saka kagigising ko lang. I Woke up in the wrong side of bed" kibit balikat ko na sabi ko sa kanya kaya hinaplos nya ang muka ko "Hindi ako kumbinsido sa sagot mo” sabi nya sakin kaya naman hinawakan ko sya sa magkabilang pisngi nya "Hey wag ka ngang masyadong mag alala. Okay lang ako!” sabi ko sa kanya at hinalikan sya “Tara na sa baba nag-iintay na sila Tita don” sabi ko sa kanya at napabuntong hininga lang sya saka ako inakbayan. Sabay kaming bumaba na dalawa at naabutan namin sila sa dining area na nagsisimula ng kumain "Good morning Belle how was your sleep?" tanong sakin ni Tita kaya ngumiti ako sa kanya "Good morning din po, okay lang tita and Happy Birthday po!” sabi ko sa kanya at bumeso sa kanya kaya napangiti sya “Thank you Belle, let’s eat para makapag-ayos na tayo para mamaya” sabi ni tita samin kaya umupo na kami sa pwesto namin at nagsimula na kaming kumain, habang kumakain kami nag uusap lang sila Tito and Rogi about sa business while si Tristan inaasikaso ako. "Kumain ka na" sabi ko sa kanya at nilagyan sya ng bacon sa plato nya kaya ngumiti sya sakin “Thank you” sabi nya sakin. Kumain na kaming dalawa at pagkatapos ng breakfast namin lumabas ako saglit para kunin sa kotse ko ang regalo ko kay Tita, nang makuha ko na sya nagpunta na ko sa Garden dahil andon sila “Tita, happy birthday and here’s my gift for you” sabi ko sa kanya at inabot ang regalo ko "Oh dear nag abala ka pa thank you" sabi nya sakin saka ako niyakap "Your welcome po!” sabi ko sa kanya at ngumiti, I happy that she likes my gift for her. Nag unwind muna kaming lahat dito sa garden ng biglang may ibinulong sakin si Tristan "You want to go out?" tanong ni Tristan sakin kaya tiningnan ko sya “Ikaw ba?” tanong ko sa kanya "I still don't have a gift for mom will you help me get something for her?” tanong nya sakin kaya tumango ako sa kanya "Okay sige gagayak lang ako at magpaalam ka kila Tito" sabi ko sa kanya at tumango sya sakin. Umakyat na ko sa taas pero bago ko pumasok sa kwarto ko nakita kong nakabykas ang pinto ng kwarto ni Rogi kay dumaan ako don saglit "Rogi!" tawag ko sa kanya at naabutan ko syang nakaupo sa kama habang hawak ang laptop nya "Ano kailangan mo Belle?" tanong nya sakin "I just want to----" sabi ko pero hindi ko naituloy dahil tinawag ako ni Tristan ‘”Belle, where are you?” tanong nya "Andito ako sa kwarto ni Rogi” sabi ko sa kanya, aalis na siguro kami. Hindi ko man lang nasabi kay Rogi ang dapat kong sabihin. "You better go, nag iintay na si Tristan sayo. Kung ano man ang sasabihin mo sakin may mamaya pa naman” sabi nya sakin kaya tumango ako at lumabas ng kwarto nya. "How's Rogi?" tanong nya sakin pagkalabas ko ng kwarto ni Rogi "Okay lang, tinanong ko lang if gusto nyang sumama pero ayaw nya dahil may inaasikaso daw sya” sabi ko sa kanya kahit na hindi naman talaga yon ang ipinunta ko sa kwarto ni Rogi. “Okay, I will just change my clothes and you should too” sabi nya sakin kaya tumango ako "Okay" pumasok na ko sa kwarto para maligo at magbihis, inayos ko lang ng sandali ang sarili ko saka lumabas na ng kwarto ko para puntahan si Tristan. Kumatok ako sa kwarto nya at tinawag sya “Tristan” tawag ko sa kanya at pumasok ako sa loob naabutan ko syang nakabihis na "Ready ka na?" tanong nya sakin kaya tumango ako sa kanya "Yup let’s go?" tanong ko sa kanya "Yes” sabi nya sakin at sabay na kaming bumaba, sa kotse nya kami sumakay at habang asa sasakyan kami tinanong ko sya "what are you planning to buy?" tanong ko sa kanya "I don't know naunahan na ko ni Dad sa gusto kong regalo kay Mom at ikaw naman naibigay mo sa kanya ang plan B ko” sabi nya sakin kaya natawa ako. "Think outside the box" sabi ko sa kanya at hinawakan nya ang kamay ko “Apo na lang kaya, for sure matutuwa yon” sabi nya sakin kaya napailing ako sa kanya "Tristan tigilan mo ko! Mag drive ka nalang dyan” sabi ko sa kanya at tumawa sya “I’m just kidding, may naisip ka bang pwedeng ibigay sa kanya?” tanong nya sakin at nagseryoso na "Simple lang naman si Tita, hindi naman sya mahilig sa mga magagarbong bagay. I think flowers would do” sabi ko sa kanya “You should give her, her favorites” sabi ko pa sa kanya kaay napatango sya “Mom would love that” sabi nya sakin “I bet so, sa flower shop na tayo dumiretso” sabi ko sa kanya pero umiling sya "Daan muna tayo sa mall" sabi nya sakin kaya pinagtaasan ko sya ng kilay "Ano pa gagawin natin don?" Tanong ko sa kanya. Wala naman na kasi kaming bibilin dahil bulaklak na ung ibibigay nya kay Tita. "May titingnan lang ako” sabi nya sakin kaya napailing ako "Tristan baka sa collection mo na naman yan, you already have a lot of those figurines” sabi ko sa kanya "Wala talaga akong maililihim sayo" sabi nya sakin "Kilala kita kaya wala kang maililihim sakin, may bagong issueelease ba?” tanong ko sa kanya at nagkibitbalikat sya "I don't know pero pag meron--" sabi nay pero inunahan ko na "Bibilin mo" sabi ko sa kanya kaya natawa sya "Maybe" sabi nya sakin. Kahit naman pigilan ko sya hindi sya magpapapigil sakin, he really loves those stuffs at ayoko naman kontrahin sya don dahil isa yon sa nagpapasaya sa kanya. He loves collecting things at lahat naman may value saka parang syang bata pagkaharap nya ang mga collection nya. Nang makarating kami sa mall, sabay kaming pumasok sa loob at syempre ang unang destinasyon namin ay ang boutique ng collector’s item. Pumasok kami don at hinayaan ko lang syang makipag-usap sa staff para sa hinahanap nya ako naman umikot para tumingin din, minsan kasi nahahawa na ko sa kanya, ang lakas nya kasing makaimpluwensya “What do like?” tanong nya sakin kaya tiningnan ko sya “Wala, did they have one?” tanong ko sa kanya at tumango sya sakin “Asa cashier na” sabi nya sakin kaya napailing ako “Wala ka bang gusto?” tanong nya sakin kaya umiling ulit ako “Wala, I’m good” sabi ko sa kanya kaya tumango sya sakin at nagpunta na kami sa cashier para magbayad sa binila nya. “Happy?” tanong ko sa kanya “Very” sabi nya sakin at ng makabayad na kami lumabas na kami ng boutique “This is a limited edition one and lucky I have it” sabi nya sakin kaya napangiti ako sa kanya “Para ka na namang bata” sabi ko sa kanya “I’m just happy to have this” sabi nya sakin at inakbayan ako. Nag-ikot lang muna kaming dalawa sa mall at tumingin lang kami sa ibang shop ng may makita ako "s**t" mahinang usual ko. This is not the right time para magkita kami kaya tiningnan ko si Tristan at nilapitan sya "Tristan can we go back? Uwi na tayo medyo nahilo ko!" sabi ko sa kanya “What happened?” tanong nya sakin “I just want to rest” sabi ko sa kanya "Okay sige tara na!" sabi nya sakin at lumabas na kami ng mall, nawala na din sa paningin ko si Grace. Hindi ko alam kung anong ginagawa nya dito pero hindi kami pwedeng mangkitang dalawa. "Belle okay ka lang ba? Gusto mo sa ospital na lang muna tayo dumiretso?” tanong nya sakin ng makasakay kami sa kotse nya pero umiling ako "I'm fine Tristan bilin na muna natin ung bulaklak ni Tita at magpapahinga na lang ako sa bahay pagdating natin don” sabi ko sa kanya kaya napabuntong hininga sya “I’m worried Belle, baka kung ano na yan” sabi nya sakin at nagsimula ng magmaneho “Nahilo lang ako pero okay ako, pahinga lang kailangan ko” sabi ko sa kanya. Huminto kami sa flower shop para bilan ng bulaklak si Tita, si Tristan na lang ang bumaba para bumili. Hindi ko alam kung may alam ba si Rogi na andito si Grace sa UK at kung may alam man sya sana sinabi nya sakin. I need to talk to Rogi, he needs to explain it to me. Nang makabalik si Tristan dala na nya ang bulaklak para kay tita kaya naman umuwi na kami. Nang makabalik kami sa bahay nila Tristan agad akong nag paalam sa kanya na aakyat na ko sa taas “Tristan akyat na muna ko” sabi ko sa kanya “Sige para makapagpahinga ka na, I will follow you after I gave this to mom” sabi nya sakin kaya tumango ako sa kanya at umakyat na ko sa taas. Pumasok ako sa kwarto ko at napaupo na lang sa kama ko, hindi ko alam ang gagawin ko kanina kung sakaling nakita ako ni Grace. Kahit pa sya lang mag-isa pwede nyang sabihin kila kuya kung asaan ako at ayokong mangyari yon. “Belle okay ka lang ba? Do you want me to get your medicine?” tanong sakin ni Tristan at nilapitan ako pagkapasok nya “Okay lang ako, wag kang mag-alala sakin” sabi ko sa kanya “I can help it! Ayokong nakikita kitang nagkakasakit” sabi nya sakin at umupo sa tabi ko kaya sumandal ako sa balikat nya “Thank you for always taking care of me” sabi ko sa kanya “Hindi ako mapapagod na alagaan ka, I love you Belle” sabi nya sakin at hinalikan ako sa noo “I love you too Tristan, Hindi ko alam kung anong mangyayari sakin kung mawawala ka” sabi ko sa kanya, I love him so much at natatakot akong mawala sya sakin pag sinabi ko sa kanya ang mga tinatago ko “Hindi ko din alam ang gagawin ko kung mawawala ka sakin Belle, ikaw lang ang nagparamdam sakin ng ganito. You complete me Belle” sabi nya sakin at ganon din naman ang ginawa nya sakin. Kinumpleto nya din ako, noong mga oras na hinahanap ko ang sarili ko sya ang andyan sa tabi ko. “you should rest” sabi nya sakin at inihiga ako, tumabi sya sakin sa higaan ko “Hindi mo ba aayusin ang new collection mo?” tanong ko sa kanya “Later, sasamahan muna kita dito. Let’s cuddle” sabi nya sakin at niyakap ako. Yumakap din ako sa kanya at ipinikit ko ang mga mata ko, I’m happy with him and he is my life now.

Nagising na lang ako ng wala na kong kasama sa kwarto ko kaya agad akong bumangon at lumabas, naalala ko na kailangan ko palang kausapin si Rogi kaya naman pumunta ko sa kwarto nya at pumasok don. “Rogi I need to talk to you” sabi ko sa kanya kaya naman itinabi nya ang laptop na hawak nya, kanina pa nya hawak yon "Bakit?" tanong nya sakin kaya nilapitan ko sya "Where is Grace?" tanong ko sa kanya "I don't know maybe wondering around" sabi nya sakin kaya hinampas ko sya ng unan "You knew that Grace is here don't you?" tanong ko sa kanya at tiningnan nya ko ng seryoso "I don't know Belle! Saka ano naman kung andito si Grace bawal na ba syang pumunta dito?” tanong nya sakin "Does not the point here Rogi” sabi ko sa kanya "I get your point Belle, you’re afraid that she might see you right? Belle you've gone for a long time and that's enough time para magpakita ka! Kung makapagtago ka parang may ginawa kang krimen na tinatakasan mo” sabi nya sakin "May usapan tayo Rogi!" sabi ko sa kanya "Alam ko Belle at hindi ko nakakalimutan ang usapan natin kasi kung kinalimutan ko yon baka matagal na nilang alam kung asaan ka” sabi nya sakin kaya napabuntong hininga ako "I called mom earlier this morning" sabi ko sa kanya "Really?" tanong nya sakin kaya tumango ako "Yes, but I told her that no one should know that I talked to her, ang importante naman nalaman nyang ligtas ako” sabi ko sa kanya "Belle! You should let Tita Issabela tell Tito Miguel that you talk to her” sabi nya sakin pero umiling ako "No Rogi dahil pag nalaman ni dad pupuntahan nila ko dito” sabi ko sa kanya at alam nya yon "Bahala ka na nga Belle” sabi nya sakin "Rogi naman" sabi ko sa kanya "It was all up to you Belle. Simula ngayon ayoko ng makialam dahil ang hirap ipaintindi sayo ng lahat” sabi nya sakin "Rogi naman, uuwi din naman ako! Magpapakita din naman ako sa kanila pero hindi lang ngayon” sabi ko sa kanya “Wag mo lang sabihin Belle, gawin mo kasi lahat sila kahit limang taon na ang nakalipas hindi ka pa din nila makalimutan” sabi nya sakin at lumabas ng kwarto nya.