Frank Xander POV
“Hindi ka gagawa ng ganitong hakbang kung hindi mabigat ang kasalanan!” pag-uusisa ko kay Ronan nang makasakay kami sa kotse.
Walang imik at halatang ayaw pa rin mag salita.
“Bakit nakasukbit sayo ang baril na ‘yan?” Turo ng aking mata sa kanyang coat na suot. “Minsan mo lang suotin ang coat na iyan. At kapag suot mo ‘yan may mangyayaring hindi maganda.”
“Fine! Huwag ka na magtanong. I tell everything. Manahimik ka na.” Nawawalang pasensiya nitong sagot.
“I’m just worried about you at ikaw pa ang galit? Paano kung mapahamak ka? Mabubiyuda ng maaga ang kapatid ko. Hindi na masisilayan ng pamangkin ko ang gwapo niyang ama.” pangisi kong tugon. Inaasar ko pa dahil sa kawalan ng kanyang pasensiya.
“It’s all about the accident that night.” Panimula niyang pagsasalita.
