Franklin Xander POV
Hinahabol ko ang aking anak na mabilis na naglalakad paalis.
“Teka! Teka nga! Nakakapagod na maghabol sayo anak. Ano bang nangyari? Bakit binugbog mo ang bagong model ng Innovative Jewelry.”
Huminto ang aking anak at pagharap sa akin ay nakangiti pa ito na parang walang nangyari.
“Papa. Huwag mo na akong sundan. Okay lang po ako. Hindi niyo ko kailangan intindihin. Hindi niyo kailangan mag-alala. Yung babaeng iyon, tinuruan ko lang ng leksyon. See you later, Papa. Dumaan lang talaga ako para bangasan ang babaeng iyon.”
“Anak! Anak!” Tawag ko. Hindi ko na ito sinundan dahil hindi rin naman ito magpapapigil.
Kahit kailan, napakatatag nito. Ayaw ipakita ang kahinaan sa ibang tao, kahit sa aming pamilya niya. Kinakaya niya ang bawat bagay na nangyayari sa buhay niya.
