CHAPTER 42
Krishna's P. O. V
Kinabukasan ay hinatid ako ni Clarence sa school, halata ang gulat ng mga estudyante. I know I looked like a b***h na pinalitan kaagad si Nuel. Alam kong gano'n ang sasabihin nila. They judge because they don't know the whole story and reason.
"Sige 'wag ka na magkwento sa 'kin. Sanay naman ako," sabi ni Zaira habang papalapit sa 'kin.
Sinamaan niya ako ng tingin at inirapan ko lang siya. Patuloy lang ako sa paglalakad habang nakabuntot si Zaira sa akin.
"You dumped him?" tanong ni Zaira.
"No! Of course not. H-he... He sacrifice for my happiness," mahina kong sabi.
I suddenly become sad, I feel guilty. Naaawa ako sa kaniya. Ayokong maranasan niya yung sakit na naranasan ko. Hindi niya deserve 'yon, Pero ayoko din namang mabuhay lang sa lun
