Güneş ışıklarının yüzüme vurmasıyla açtım gözlerimi. Yatağımda gerindikten sonra kalkıp cama doğru ilerledim, yüzümü güneşe çevirip gözlerimi kapattım.
Güneşin verdiği mutluluğu vermeyen insanların olması ne kadar acı, onun gibi sıcaklığıyla sarıp sarmalayan, içini ısıtan, kendini güvende hissettiren somut bir şeyin olmaması gerçekten üzücü. Bu dünyaya insanlar birbirini kırıp üzmeye gelmiş. Neyi paylaşamıyoruz? Ne alıp veremediğimiz var birbirimizle? Ne bu sinir, bu öfke? Kendinize gelin lan.
Aman, iki dakika ciddi olamadım yine. Bende böyleyim işte; dünya yansa oturur bir köşeye gülerek izlerim.
' Yanın lan gavurlar ' diye haykırarak gülerim hatta. Özellikle şerefsizler yanıp kavrulursa içime baya su serpilir herhalde.
Hayallerime bir mola verir vermez banyoya ilerledim. Banyodaki iş
