Sürahiyi alarak odadan çıktı ve aşağıya indi kapı tarafında bir tıkırtı duydu. Telefonunu da yanına almamıştı, ister istemez gerildi ve yürürken eli yerde duran cam objeye çarptı. Tam yerle bir olacağı sırada onu tutarak kırılmasını engelledi.
"Ne bu ses gece gece!" Diyen Affan'ın sesini duyduğunda sebepsiz rahatlamıştı. O kadar güvenliğin arasında yabancı birinin girecek hali yoktu sonuçta.
"Su almaya inmiştim!" Diyerek ışığı açtığında Affan gözlerini kısarak bakmaya çalışınca Beril yüzündeki kızarıklığı fark etti.
"İyi al!" Dedi hâlâ bakmaya çalışarak.
"İyi misin?" Diye soran sesi tedirgindi.
"Çok mu merak ettin?"
"Evet öldüm meraktan!" Diyerek yanından geçeceği sırada Affan elinden yakaladı ve bir hamlede kendine doğru çekti Beril'i, Beril avucunun içerisinde olan elinin yandığını
