YELİZ
Yeliz nefes nefese bir şekilde Timur’a bakakaldığında ona artık koşulsuz şartsız bir şekilde bağımlı olduğunu net bir şekilde görebiliyordu. Timur Yeliz’in vazgeçilmeziydi. Dudakları aralandı, hayır demek istedi ancak o kurşun gibi gözlere bakarken bu pek de mümkün değildi. Nefesi kesiliyor, bir türlü kendine gelemiyordu. Timur’un varlığının üstünlüğü hem bedeninde hem de ruhundaki hakimiyetine devam ediyordu.
“H-“ Dediğimde basıncını arttırınca yüzüm ağlamaklı bir şekil aldı ve ona susamış gibi birkaç milim ötemde duran dudaklara aç bir şekilde kapandım. O da aynı tutku ve şehvetle bana karşılık veriyorken kendimi kaybediyor, kollarımı omuzlarına dolayarak olabildiğinde onu kendime doğru çekiyordum.
Aynı açlıkla karşılık verdiği bu saniyeler benim için en iyisiydi. Timur’un o an
