Kadınlar ve erkekler için ayrı ayrı odalarda sofralar hazırlanmış, misafirleri bekliyorduk. Birazdan gelmeleri an meselesiydi. Bu kadar hazırlık hangi aşiret için yapılıyordu bilmiyorum. Sözde beni görmeye geliyordu. Yeni gelin daveti gibi bir şeydi. Bu tür şeyleri pek anlamıyordum zaten. Bize de Berivan yengem için gelmişlerdi fakat uzaktan ve kalıcı değillerdi. Ama bu gelen misafirler uzaktan geliyordu hemde birkaç gün burada kalacaklarmış. Şimdiden içim sıkılmıştı.
Boran’ın yanına gidip oturdum. Canım sıkılıyordu, “Boran..” diye mırıldandım. Bana dönen lacivertlerine bakıp, “Telefonum o gün gitti ya..” diye başlayan cümlemi kendisi sürdürdü. “Sana almıştım telefon. Arabada kaldı.” Diyerek doğruldu yerinden, sevinçle gözlerim parladı. “Getiriyorum bekle.” Deyip avludan çıktı. Beklemedi
