GÜLNİHAL ŞAHMERAN TURAN:
”Ne tarihi bu?” Dedim hızla.
İçim içimi yedi bitirdi. Saniyeler dakikalar oldu. Dakikalar da bana saatler gibi geldi. Bitmek bilmeyen saatler gibi.
“Ne tarihi olduğunu da sen bul Gül”
“Söyler misin Boran” diyerek nefes nefese konuştum. Bir koşudaydım sanki, nefes alamıyordum, nefes nefese kalmıştım. Ne oluyordu bana böyle. Titreyen ellerimi cama ritmik bir şekilde vurarak kendimi sakinleştirmeye çalıştım.
“Söyle” diye yineledim. Ses gelmedi, sadece nefes alıp veriş sesi kulağımı dolduruyordu.
“Tahmin et Gül” diye ısrarcı oldu. Kafayı yiyecektim neredeyse. Yatak odasında kaç tur attım bilmiyorum. Ayaklarımın dermanı kalmamıştı, yatağa oturup “Boran” dedim adını baskılayarak. “Söyler misin? Bir şey bilsem zaten sana sormazdım biliyorsun” dedim tüm açık s
