ARÎN ÇELEBİ;
(Bölüm çoğunluğu Arîn’in ağzındandır.)
DÜĞÜN GÜNÜ:
Tüm gece yatakta bir sağa bir sola dönüp durdum, uyuyamadım. Bir yanım heyecanlıydı bir yanım da buruktu. Ablam Asmin aklımdan bir an olsun çıkmadı. Bir an da evlenip gitmişti, nasıldı ne yapıyordu hiçbir şey söylemedi. Zaten çoğu şeyini hep içinde yaşardı hiçbir zaman belli etmezdi. Sıkıntısı da olsa söylemezdi biliyorum ama merak ediyordum.
Ezman Dirijan biran da çıkıp gelmişti, hiçbirimizin beklemediği bir hamle yaparak ablamın elini tutarak biz evleniyoruz demişti. Babama da kat kat başlık parasına gözü kapalı vermişti. Zaten ona da bu lazımdı. Kim fazla para verirse ona verecekti bizi. O yüzden onun için sorun yoktu ama anam çok sinirlenmişti.
Biz asla Ağalarla evlenemezmişiz, onlar bize göre değilmiş. En sonunda
