GÜLNİHAL ŞAHMERAN TURAN:
Duygularımı kontrol edemiyordum , cevap versin diye gözünün içine içine bakıyordum ama bir yanım da sussun istiyordu. Ne cevabını almak istiyordum ne de başka bir şey duymak istiyordum. Yapmak istediğim tek şey yatağıma girip başıma kadar nevresimi çekerek karanlığa teslim olmaktı.
Yorgundum, hem fiziksel hem de ruhsal olarak. Yapmak istediğim hiçbir şeye gücüm yoktu artık. Eski neşem gitmişti, benliğimi kaybetmiş gibiydim.
“İstanbul da hayatım mı varmış?” Diyerek sonunda konuştu, tuttuğum nefesimi yavaş yavaş dudaklarımdan bırakıp “Yapma” dedim. Daha fazla yalan duymak istemiyordum.
“Neyi yapmayayım Gül” diyerek elinde bitmek üzere olan sigarasından son bir derin nefes daha içine çektikten sonra camı aralayarak aşağıya atıp tekrar camı kapatıp perdeleri de
