ŞİMAL YILMAZ:
Odaya gelen kuaföre kısa bir bakış attıktan sonra benim yerime Büşra konuştu. "Merhaba ben Büşra." diyerek kadının yanına gidip kendini tanıttı. İçimden ne tanışmak geliyordu ne de başka bir şey. Hiçbir şey istemiyordum, yalnızca yatağıma girip başıma kadar battaniyeyi çekerek karanlıkta uyumaya ihtiyacım vardı. Ama şuan tam tersi benim nikahım vardı.
Evleniyordum...
Hemde Kara Şah'la. Bugün resmen evleniyordum.
Şaka gibiydi ama gerçekti. Sabah Büşra'nın odasına gelmiş burda hazırlanmak istediğimi söylemiştim. Dünden beri mecbur olmadıkça konuşmamıştık Kara'yla.
Ama tabi dün akşam onunla aynı yatakta yattığımı da gözden çıkaracak değildim. Odada başka yatacak bir yer olmadığı için yatağın bir köşesine ben diğer köşesine de Kara yatmıştı.
"Merhaba Şimal hanım." diye
