Almila etrafındaki kimsenin kendisine bakmadığına emin olduktan sonra boşa kuruntu yaptığını düşündü.
Almila; Gören de gerçekten bir şey bildiğini düşünecek. Şimdi bu konuyu boş ver fotograftakiler gerçekten sen misin?
İlham; Neden sordun?
Almila; O kadar vizyon sahibi misin? Gerçekten merak ettim.
İlham; Çok kabasın. Sonra da engelliyorum diye kızıyorsun. Çok merak ediyorsan söyleyeyim benim. Bir zamanlar gençtik tabi.
Almila; Delilikleri bıraktım diyorsun yani. Kaç yaşındasın.
İlham; 29. Sen?
Almila; 26. Adın ne?
İlham; O şimdilik bende saklı. Sana ne konuda İlham verdiğimi ne zaman öğreneceğim.
Almila; O da bende saklı. ?
İlham; Olsun, söyleme Mila. Ben nasılsa öğrenirim. O kadar işine yarıyorum ama hiç kıyak geçmiyorsun. Beni uğraştırma da sen söyle.
Almila; Bana fotoğraf atar mısın?
İlham; Şimdi değil ama belki sonra...
Almila; Peki. Neyse artık eve dönmem gerek. Simitimi de yiyemedim.
İlham; İyi akşamlar.
İlham Çevrim dışı.
Almila şaşkınca mesaja bakarken Bay İlham'ın gerçekten tuhaf bir insan olduğunu düşünüyordu.
***
Almila balkonda kahvesini içerken iş telefonu çalmaya başladı. Arayan asistanı Ece'ydi.
"İyi akşamlar Almira Hanım. Vitrini boşalttık. Dediğiniz gibi konulacak iki tablo için de dekor yaptırdım. Bir tek tablolar gelecek."
"İyi akşamlar. Peki kırmızı kadife kumaşlar hazır mı?"
"İstediğiniz gibi üç adet hazırlattık."
"İkisi şimdi üçüncü de çalışmamı tamamladığımda lazım olacak. Tablolar vitrine koyulacak ama sergilenmeyecek. Mezata üç gün kala kırmızı örtüleri kaldıracağız."
"Harika bir fikir. Ben o zaman reklam bölümüne bu konuyu aktarıyorum. Haber kanallarına da vitrin düzenledikten sonra bir metin hazırlattırıyorum."
"Tamam sana güveniyorum."
"Teşekkür ederim. İyi akşamlar."
Almila telefonu kapattıktan sonra resim odasına geçti tuvallerine baktı. İçinden özgün çalışmak gelmişti. Kendini dingin hissediyordu. Büyükçe bir tuvali şovaleye yerleştirip beyaz, mavinin tonları, siyah, son olarak da saman rengi bir boyayı palete sıktı. Tuvalin ortasına bir arp çizdi. Ardından da gökyüzü yapmak için arka fondan boyamaya başladı.
Birkaç saat çalıştıktan sonra gelen mesaj sesi ile ara verdi. Saat on bire geliyordu. İlham ilk kez durduk yere mesaj atmıştı. Kısacası mesajı ilk atan olmuştu. Almila gülümseyerek telefonunu açtı. Ama mesaj operatörden gelmişti. Bunu görünce gülümsemesi yüzünde dondu.
"Allah cezasını versin!" Biraz söylendi. Ardından kendine ve düşüncesine güldü. Tam tuvalin başına geçecekken bir ileti daha duyuldu. Bu kez mesaj gerçekten Bay İlham'dan gelmişti.
İlham; Selam.
Almila; Sana da selam. Hayrola hangi dağda kurt öldü.
İlham; Biraz canım sıkıldı. Haber programları da sarmadı. İnternette gezinmeyi de pek sevmem. Senden başka alternatif kalmadı.
Almila; Tabi haklısın ben zaten sirk maymunuyum ya, seni eğlendiririm.
İlham; Dilinin de pek ayarı yok sanki.
Almila; Vallahi, herkese hak ettiğini yazıyorum. Egon boyundan 1 metre yukarda. Boyun bir elli egon iki elli. Güzel konuş karşılığını al.
Ilham; Benden sana tavsiye sadece gülüşlerimi yakala. Öfkem ağır gelir.
Almila; Gönder o zaman.
İlham; Neyi?
Almila; Gülüşünü.
İlham; Olmadı ama şimdi, sinir olmanı istemiştim. Sinir olmandan keyif alıyorum desem.
Almila; Sadist olduğunu düşünürüm.
İlham; İyi geceler Mila.
Almila; Sana da.
İlham; Biraz daha konuşalım demeyecek misin?
Almila; Neden demeliyim? İyi geceler dedin. Zorlayamam ya.
Ilham; Tabi canım hiç zorlamazsın. Bilmem farkında mısın senin zorlamanla buraya geldik.
Almila; Merak etme işim bittiğinde seni özgür bırakacağım.
İham; Bundan o kadar emin olma. Huyumu bilmeden suyumda yüzmeye kalktın. Boğulmak istemiyorsan bundan sonra dikkat etmek zorundasın.
Almila ir müddet öylece mesaja baktı. Kalbi teklemişti. Bay İlham gerçekten kimdi, en önemlisi korkması gerekir miydi? Aman... Ne korkacaktı, alt tarafı mesajlaşıyorlardı. Sanki çıkıp gelecekti.
Almila; Çalışmaya dönmem gerekiyor. Yarın görüşürüz Bay İlham.
İlham; Bay İlham. Bunu sevdim. ? İyi geceler.
Almila; ?
Almila tekrar tablonun başına döndüğünde arpı boyamaya başladı.
***
Almila sabah uyandığında saat onu geçiyordu. Gece çok uzun saatler çalışmamıştı. Melek ise çoktan gelmiş, camları silmeye başlamıştı. Belli ki dip köşe temizlik vardı.
"Günaydın kolay gelsin."
"Günaydın."
"Bugün ortalarda görünmesem iyi olacak. Yine kaptırmışsın kendini."
"Bana zararın yok. Ama kafan dağınıklığı götürmüyor."
"Çalışma şevkim bile gidiyor. Neyse ben Nil'in oraya geçiyorum. Kolay gelsin."
Almila üzerini değişip kendini sokağa attığında saat on buçuktu. Sahilden yürüyerek Nil'in restoranına giderken telefonunu çıkarttı. Gelen ne çağrı ne de mesaj vardı.
Mesaj bölümüne girerek yazmaya başladı Bay İlham Çevrim dışı idi.
Almila; Günaydın. İnsan uyanınca bir Günaydın der. Ben mi öğreteceğim.
İlham hâlâ Çevrim dışıydı.
Almila ağır ağır yürürken denizi izliyordu. Hava ise tatlı esintiliydi. Mesaj sesi dikkatini dağıttığında gülümsedi. Mesajı açtı ve okumaya başladı.
İlham; Hayır asıl insan, gece çalışacağını bildiği birini sabahın köründe rahatsız etmez. Senin aksine ben öyle şeyler yapmam. Ben 6.30'da uyanırım. Bu arada sana da günaydın.
Almila; Çok gıcıksın be.
İlham; Nasıl geçti çalışman. Ne yaptın? Artık bunu benimle paylaşsan diyorum. Sonuçta İlham kaynağın benim.
Almila; Sanmıyorum. Maalesef bunu bilemeyeceksin. Bana saklı kalmasını istediğim bir şey. Sonuçta tanımadığın ve tanımayacağın biri olduğum için önemli olmamalı.
İlham; Seni menfaatim için kullanıyorum. İşim bittiğinde konuşmayacağız mı demek istiyorsun.
Almila; Evet.
İlham; İleri gidiyorsun, bu kadar kaba olmamalısın bence. Ben eğer istersem... neyse...
Almila; Söyle söyle çekinme istersen ne?
İlham; Yakında görüşürüz Mila.
Almila onun dalga geçtiğine emin olarak henüz varmış olduğu restorana girdi. Nil her zaman oturduğu masada birkaç belge ile uğraşıyordu. Ona başıyla selam verdi. Nil de sen geç geliyorum diyerek ona selam verdi. Almila sahil tarafına geçerek kahvaltı istedi ve kahvaltısının gelmesini beklerken telefonunu açtı. Aynı anda İlham'dan bir mesaj geldi.
İlham; Yazmadığına göre ya bana inanmıyorsun. Ya da daha neler yapabileceğimi bilmiyorsun. Yerinde olsam beni hafife almazdım.
Almila; Anlat anlat güzel oluyor. Tüm bilgilerim gizli. Eee tabi üzerimde bunun rahatlığı da yok değil hani.
İlham; Bu oyunu sen başlattın Mila. Ben de üzerime düşeni yapıyorum Mila.
Almila; Bence sen bunu fazla buyutmesen. Hem ben kuru gürültüden hoşlanmam. Korkmuyorum yani.
İlham; Mesela şey desem...
Almila; Ne desen?
İlham; Gerçek adın Almila Özoğlu. Şu bildiğimiz, hani aslında ressam olan. Namı diğer M. Laa. Resimlerinin altına böyle imza atmıyor musun?
Almila lal olmuş gibi ekrana bakarken bedenini yakıcı bir sıcaklık kapladı.