Her yaşadığım şey bir film şeridinden kopmuşta hayatıma dahil olmuş gibiydi. Babam resmen beni satmıştı. Hemde hiç görmediğim, tanımadığım bir insana. Yıllarca ne dediyse yapmış olmama rağmen o beni bir kere bile kızım diye yanına alıp derdimi dinlememişti. Üstüne bir de arkamdan iş çevirip, kendi çıkarı için beni evlendirmeye kalkışmıştı.
O gün benim miladımdı. Her şeyi geride bırakıp gitmiştim. Ne kadar kaçabilirdim, ne kadar kendimi onlardan koruyabilirdim bilmiyordum. Ama elimden geleni yapacaktım.
"Sessizleştin." belim de ki elin varlığı kendini belli ettiğin de "Hı." diyebildim yalnızca.
"Daldın gittin diyorum. Az önce bana bu odadan çıkışın yok diyen kadın bir anda sustu. Sanırım vazgeçti." diyerek alay dolu bir tonlamayla konuştuğun da o görmese de gözlerimi devirdim. Bu adam
