Karanlık oda aniden aydınlanınca gözlerimi kısıp sesin geldiği yöne baktım. Zamir in masasına ellerini koymuş rahat bir şekilde oturarak bize gülümsüyordu.
Bu kadın kimdi?
Buraya nasıl girmişti?
"Bir hoşgeldin demeyecek misin Zamir." dedi bu sefer de. Cilveli çıkan sesiyle yüzümü buruşturup, Zamire baktım. Sinirden yüzü kasılmış bir halde "Senin burada ne işin var Sedef."
Sedef...
Başka bir kadın mı vardı.
Sinirle gözlerimi yumup açarak kucağından sinirle hoplayıp indim. Kadın benim hareketimle sonun da beni fark etmiş olmalı ki "siz?" dedi şaşkınlıkla.
"Asıl siz?" diye ellerimi belime koyup kadına kaşlarımı çattım. Şuh bir kahkaha atarak "Zamir'in en yakın arkadaşıyım da..." deyip bana baştan aşağı bakarak "siz düğünden mi kaçtınız?" deyip tekrar güldü.
"Hayır kocamla eğlenmeye
