3 AY SONRA:
Gözümü uykudan açmama neden olan tekmeyle yerimde kıvrandım. Elimi kendini resmen belli eden karnıma koyarak bir kaç saniye ovsam da oğlumun durmaya hiç niyeti yoktu.
Bir kaç tekme daha üst üste attığında yerimde duramayarak yatakta oturur pozisyona geldim. Uykumu bile artık tam alamıyorum. Sağolsun oğlum geceleri rahatsız etmek için elinden geleni yapıyordu.
Sırtımı yatak başlığına yaslayıp, uyuyan Zamir'e baktım. "Zamir" dedim kolunu dürterek. Uykulu sesiyle "Hıı." Diye mırıldandı.
"Kalksana" diyerek tekrar kolunu dürttüm. "Efendim güzelim" diyerek gözlerini ovalayıp açtı "Ağrın falan mı var? Hastaneye gidelim."
Apar topar kalkmasıyla "Sakin ol. Ağrım falan yok." Diye durdurdum. "Yalnızca canım turşu istiyor. Ekşi, ekşi çok güzel olur." dedim. Gözümün önünden bol hav
