ASMİN DİRİJAN;
Hastaneye girdiğimizde kalbim sanki daha hızlı atmaya başlamıştı. Bu kontrolleri daha önce defalarca yapmıştım ama bu kez farklıydı. Bu kez yalnız değildim. Yanımda Ezman vardı.
Direkt bir üst kata çıktık. Bekleme kısmına geçip yan yana oturduk. Sessizlik, aramızdaki yeni oluşan dengeyi bozmasın ister gibiydik. Ama onun varlığı… sustuğum, bastırdığım her şeyi usulca yüzeye çıkarıyordu.
Doktorun asistanı kapıyı açıp, “Asmin DİRİJAN” diye seslenince yerimden kalktım. Ezman da aynı anda ayağı kalktı.
Ezman, çekingen ama kararlı adımlarla benimle birlikte odaya girdi.
Doktorun karşısında ki koltuklara karşılık Ezman’la aynı anda oturduk. Beni çağıran asistan da doktorun sağında kalan diğer masaya geçip oturdu.
“Hoşgeldiniz Asmin hanım, Hoşgeldiniz Ezman bey” diyerek do
