İçtiğim çorbayı komodine bırakıp tekrar başımı yastığa koydum. Bir haftadır, yataktan çıkmama izin vermiyordu Pamir. Elini üzerimden çekmiyordu resmen, işlerini dahi evden hallediyordu.
Sıkılmıştım az bir şey yüzümde kalan izler ile artık ağrım ya da sızım yoktu. Biriyle konuşmaya ihtiyacım vardı ve bu kişi Alev'di. Alevle konuşmam gerekiyordu. O benden daha iyi düşünüyordu, bana akıl verirdi. Pamir'le oturup doğru düzgün konuşamıyordum, sürekli sinirlenip yükseliyordu.
"Bir tabak daha getireyim." diyerek oturduğu tekli berjerden kalkarak büyük bir kaç adımda yanıma geldi. "Hayır." diyerek yüzümü buruşturdum. "Biraz daha yiyecek halim kalmadı."
Elimi karnıma yerleştirip bedenimi yatağımın başına yasladım. "Beğenmedin mi yoksa?"
"Ne" diye ani bir tepki verdim.
"Yapmaya çalıştım am
