Parmaklarım titrediğinden elimde ki suyu masaya bırakıp "ne alaka?" Dedim kaşlarım çatılırken.
En son ne zaman olmuştum.
En son ne zaman oldun. Hatırla Eda.
Ne zaman.
Ne zaman.
Ne zaman...
Kalbim yerinden çıkacakmış gibi atarken dudaklarımı zorlukla aralayıp "korunuyoruz.." Dedim. Hamile kalmış olabilir miydim? Olmazdı. Düşündüm durdum. Sıkıştım kaldım.
"Geri çekilmek yüzde yüz bir korunma mı?" Dedi bildiğim şeyi dile getirerek. Daha bir kaç hafta önce ben ona bunu söylemiştim.
Geri çekilmek bir korunma yöntemi değil...
Değil.
Değil.
Aklımı kaçırmak üzereydim. Nefeslerim sıklaştı, göğsüm hızlı hızlı inip çıkarken "Olsa ben anlarım." Desem de içim hiç öyle söylemiyordu.
Olabilirdi. Çünkü ne zaman olduğumu hatırlamıyordum. "Ben" dedim titrek sesimle "Yani bilmiyorum." Diyerek
