Chapter 28
I woke up, my bed was too comfortable and so I had to fight the urge to sleep again.
Tinignan ko ang paligid, it was my old room... kailan na nga ba ulit akong natulog dito? One year ago? Two years? Simula noong nalaman ko ang tunay na kulo ni Sandy?
Napatingin ako sa malaking picture frame na nakadikit sa wall ko, it was me and Mom when I was still a girl. A young girl.
Biglang may kumatok, "sino iyan?"
"Hija, ang almusal mo ay nakahanda na."
Biglang nanlambot ang puso ko, it wasn't Sandy's voice, it was... it was...
Dali akong tumakbo para pagbuksan siya at saka siya niyakap ng mahigpit, "Lola Dorora..."
Nginitihan niya ako, "mabuti naman at bumalik ka, hija." Si Lola Dorora ang tagaluto ng mansion, Lola ang turing ko sa kanya at pamilya. Naging malapit na kami sa isa'
