Nang matapos 'yun at kumain na kami pareho. Ang sarap talaga. Sa totoo lang mas masarap pa s'yang magluto kay Mommy. Siguro kailangan ko na din matuto na magluto.
Gusto ko na matuto mag luto para naman mapag silbihan ko s'ya. Sa pag alis n'ya? Sa pag uwi n'ya nang trabaho. Gusto ko pag silbihan s'ya sa lahat ng oras. Dahil nga nag sasama na kami? Hindi lang 'yon dapah ko matutunan.
"We should go to our mansion." napatigil ako sa pagkain. "Your brother and Sakenah will go home tomorrow. Naghahanda sila for them." nagulat ako sa sinabi n'ya.
Alam na alam n'ya talaga. Kung kailan uuwi o kung kailan aalis ang pamilya namin.
"Sure. Mamaya ba tayo uuwi don?" i asked.
Balak namin pumunta mansion para sa dalawa, para makumpleto na kami. Ang mansion, isang masayang ala- ala ang iniwan sa ami
