Lumapit sa akin si Jeya at muntik na ako mabuwal dahil sa pang hihina ko. Huminga ako nang malalim at saka ngumiti dito.
Inupo n'ya ako sa isang upuan. Pinunasan ko agad ang luha. Inayos ko ang sarili ko at saka tumingin sa paligid.
"Wag ka mag- alala. Makukulong na 'yun. Si boss pa ba?" ngumiti ako ng malungkot sa Manager namin. "Alam mo naman na tayo ang nauna dito, tayo tumulong sa kan'ya kaya hindi ka n'ya hahayaan na maging ganito." napangiti ako sa sinabi nito.
"Salamat."
Pinauwi nila ako ng mga araw na 'yun para makapag pahinga. Nagulat pa si Inay ng makita ako pero niyakap ko lang 'to. Pinapasok ako nito sa kwarto at hinayaan ko ang sarili ko na umiyak.
Kinabukasan ay madilim pa lang ay nag lalakad na kami ni Inay palabas sa lugar na 'yun. Medyo malayo ang nilalakad namin dah
