Chapter 30

1841 Words

"HOY!"   Napatingin ako kay Carter pero mabilis din akong tumingin sa notes ko hindi para mag basa kundi para matulala. Tatlong  linggo na nakaraan simulang lumipat kami at umiyak si Mommy ng ganon ka grabe.     I never been see her like that. She was hurt, she was messed at hindi ako makapaniwala. Tanong parin sa isipan ko ang mga nang yayare and she also told me that i shouldn't tell Carter if where i live now. Malumanay ang salita n'ya sakin at para bang hirap na hirap kaya sinunod ko ang utos nya.      Kahit na ayokong sundin ay napasunod na lang ako nito. Alam kong may tinatago s'ya sa akin na dapat hindi ko malaman. Pero bakit? Anak n'ya ako. Bakit kailangan n'ya itago sa akin lahat?     Hindi parin ako makatulog ng maayos dahil sa kakaisip. Akin 'yung painting pero nasa r

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD