Living in the Darkness

Four

Wearing a white tshirt and faded blue ripped jeans. Sa simpleng suot n'ya at para bang sobrang lakas ng dating n'ya. Sa bawat bigkas n'ya lyrics ng kanta ay para bang kakaiba.

Napahawak ako sa dibdib ko.

Sobrang gwapo n'ya.

Napaka pamilyar ng kan'yang mga mata, ang kan'ya labi. Para bang may memorya akong kasama s'ya na hindi maintindihan.

"Diana?" napatingin ako kay mommy and she was shocked when she saw me watching this video. "Diana patayin mo na 'yan." my forehead creased.

"Why mom? It is a nice song." she shooked her head.

Tinitigan n'ya ko at di ko alam kung bakit. Umiwas s'ya ng tingin at saka bumalik sa kusina para mag luto na. Nag hanap din ako ibang video n'ya.

Chaina and Charlie's video.

I clicked it. May katabi s'ya ditong babae at kamuka n'ya. Sa tingin ko ay kapatid n'ya.

"Hi welcomeback to our channel! Today's video is, we are going to ask him personal question. Hindi ba nag post ko sa twitter na mag bigay kayo ng tanong na personal?"

Nakangitin 'to habang nakatingin sa kan'yang kapatid n'ya.

"Hey, Chai!" ngumisi lang si Chai dito.

This video is more than four million views at noong isang araw lang ito.

Ganon s'ya kasikat?

Grabe, hindi ako makapaniwala.

"So, Let's start?"

"Chai, stop it." she just giggled.

"So, first question? There's a chance bang mabuwag ang no name band?" Charlie sighed.

"Yes. Kasi kailangan din naman mag settle down, at sa banda nito ay passion namin pero hindi naman habang buhay ay andito kami."

Napangiti ako sa sagot n'ya dahil halatang totoo. Totoong mahal n'ya din ang banda n'ya.

Talagang pinahahalagahan n'ya ang mayro'n s'ya. Nakakatuwa s'ya, sobra.

"Second na kuya, So? Nag kakainggitan ba kayo?" Charlie chuckled.

My heart pounding fast. f**k! What is this? Why am i feeling like this towards him?

Kahit pag tawa n'ya ay sobrang sexy.

"No, we have own life. Sa banda lang talaga kami. Pare pareho din kaming actor, so ano dapat ikainggit namin sa isa't isa?"

Tama naman. Ang galing sasagot ng lalaking 'to. Halatang matalino sa ganitong bagay.

Bakit kaya ngayon ko lang napanood ito. Sobrang daming tanong sa kanya ng kapatid nya at nasasagot n'ya ito ng maayos.

"Eto pa, Kuya are you inlove with your love team?" Charlie shooked his head.

"Ellie and me are just friends." nakangiting sabi nito.

"I know kasi alam ko kung sino mahal mo." tumatawa nitong sabi.

Masamang tingin ang pinukol n'ya sa kapatid nya pero tumawa lang ito. "For sure kilala n'yo din ang mahal n'ya. She's non showbiz but their names are famous!"

"Chaina, stop it! I don't love her anymore." Chaina just laughed.

"Kuya, stop it. Hindi mo lang s'ya napapatawad, that's why!" Charlied walked out and Chaina giggle.

"So, Kuya is really inlove with this woman, she's non showbiz, not influencer also, but she's famous, their names is really famous sa sobrang yaman nila."

"CHAINA!" sigaw ni Charlie dito at tumawa lang s'ya.

"Okay! That's all, thank you! I hope you like this short video!"

Napatingin ako sa mga comment.

@rann12: Sino kaya ang non showbiz na 'yun?

@Hillay13: non showbiz pero sikat? Is this Alvarez??

Napahawak ako sa ulo ko dahil sumasakit ito. Pinatay ko na ang smart tv at cellphone ko naman ang pinag diskitahan ko.

Nag search ako tungkol kay Charlie Gonzales. Maaga s'yang pumasok sa showbiz. Her mom died when he's still in college.

He's 27 years old now at sobrang daming awards na n'yang nakuha. Her sister China is already sixteen years old. Ang tanda n'ya naman sa kapatid n'ya.

Eleven years ang Gap nila. Grabe? Gano'n katanda? Nakakatuwa naman. Mukang mahal na mahal n'ya ang kapatid n'ya dahil sila na lang dalawa ang mag kasama.

Nakakawa. Chaina was young when her mother died. Ang hirap naman.

His father left them.

Ang hirap naman non. Yung mommy n'ya pinatay ng walang dahilan, tapos si daddy pala ang naging Abogado n'ya.

Napakulong ang mga lalakeng pumatay sa mommy n'ya.

Kumunot ang noo ko ng makita ko ang pangalan ko sa article.

What is this?

Nanginginig ang katawan ko habang binabasa 'yun. Mama was there also!

Diana Aragon, the daugther of David Aragon is the witness. Bakit wala na ko mabasa? Bakit wala ng kasunod? Ano 'to?

Fuck!

What is this?

"Diana?" nanginginig ang katawan ko at pilit na inaalala ang nang yari noon. Pero wala talaga akong maalala! Ano 'to? Bakit ganon? I have selective Amnesia and f**k it!

Bakit hindi ko makita si Charlie sa ala ala ko? Bakit ganon? Ano 'yun?

"Diana are you okay?" napatingin ako kay Mommy.

Nanginginig ang katawan ko. "Diana! Anak!" Nakatitig lang ako sa kanya.

Hindi ko alam nang yayari sa buhay ko. Hindi ko alam bakit hindi ako makapag salita. Hindi ko alam! Mom wiped my cheeks pero walang pinag bago. Nanginginig pa rin ang katawa ko.

What is that? Charlie called me killer ealier in Mall. Tapos eto? Anong meron? Bakit ganito?

"DAVID! DAVID!"

"Ano nang yayari?"

Hindi ako makapag salita. Na bla blanko ang utak ko. Gusto ko may maalala pero walang pumapasok sa utak ko. Pinikit ko ang mata ko.

Pag dilat ko ay nakakulong ako sa madilim ba lugar. I saw Charlie in there, he was angry! his eyes full of rage. May hawak itong baril at dahan dahan na tinututok sa akin.

Bakit ganito? Anong meron? Bakit galit na galit s'ya sa akin? Anong ginawa ko?

My body is shaking. Takot ang nararamdaman ko at mabilis na tumatakbo. Pero kahit anong takbo ko ay di ako umaalis sa pwesto ko. Tuloy tuloy ang pag bagsak ng luha ko sa takot.

"Mommy! Daddy! Help!" malakas na sigaw ko habang umiiyak.

"Mom!" umiiyak na tawag ko.

"Mama! PAPA! KUYA!" sigaw ko pa pero wala.

Walang nakakarinig sa akin! Nandito ako sa isang madilim na lugar at walang alam kung saan pupunta. Nahihirapan ako, natatakot ako. Bakit nandito ako?

"Wala ka ng mapupuntahan."

Napatingin ako sa kanya. Nakatutok na ang baril n'ya sa ulo ko. "Isang putok, patay ka na."

"A-Ano kasalanan ko? Bakit mo 'to ginagawa sa akin?" tuloy tuloy ang pag buhos ng aking luha sa takot.

"Pinatay mo s'ya, dapat mamatay ka din." napailing ako dito.

"Wala akong pinatay!" sigaw ko sa kan'ya.

Wala akong maalala na pinatay ko. Sino ang papatayin ko? Hindi ko gagawin ang bagay na 'yun.

"You killed her!"

"DIANA! DIANA!"

Bumukas ang mata ko at agad bumungad sa akin si Mommy na nag aalala. Tumulo ang luha nito at mabilis akong niyakap.

Inikot ko ang mata ko at napahawak ako sa ulo ko. Puting puti ang paligid at di ko alam bakit ako nandito.

Anong nang yari? Bakit ganito? Nanginginig pa rin ang katawan ko.

Panaginip ba 'yun? Bakit parang totoo? Bakit hanggang ngayon ay natatakot pa rin ako?

"Honey."

"A-Ano nang yari?" humiwalay sa akin si mommy at saka tinitigan ako.

"O-Okay ka lang ba?" mom asked.

"Opo." dahan dahan ako umupo.

Daddy sighed. "What are you doing Diana? You are forcing yourself." yumuko ako. "Stop forcing yourself, makakaalala ka din. Pero wag mong pwersahin. Maalala mo din ang lahat." inis na sabi ni Daddy sa akin.

"I-I was just curious about what happened eight years ago." nagulat sya sa sinabi ko. "I am the witness of that incident. Anong meron? Ikaw ang humawak ng kasong 'yun 'di ba?" sunod sunod na tanong ko sa kan'ya pero nakatitig lang s'ya sa akin na para bang walang balak sabihin sa akin ang nangyari noon.

"Anak pahinga ka muna. Wag mo muna isipin 'yun." umiling ako.

"Charlie Gonzales called me a killer earlier. Hindi ko alam ano ginawa ko. Nabangga n'ya ko kanina sa mall." dad sighed.

"That was a reason why you have a selective amnesia. You are forcing yourself to forget that incident and you end up like this. Kinalimutan mo s'ya sa buhay mo o ano man kumokonekta sayo." kumunot ang noo ko sa sinabi ni Daddy.

"DAVID!" naiiyak na tawag ni mommy.

What is this? Mom si worried, too.

"She have a right to know, hon." umiling si mommy.

"Dad." mahinang tawag ko dito at hindi pinansin si Mommy na ngayon ay umiiyak.

"Hindi ko sasabihin sayo dahil baka pwersahin mo sarili mo. Calm your brain, maalala mo din ang nakalimutan mo. Basta tandaan mo na wala kang pinatay." tumulo ang luha ko. "You are traumatic, anak." napatango ako dito at sinunod ko ang kan'yang uros.

Kinabukasan din ay lumabas din agad kami sa hospital. Hindi nawala sa utak ko si Charlie, ano s'ya sa buhay ko? Bakit andon ako sa bahay nila?

Huminga ako ng malalim at nahiga sa kama. Mom and dad are left for a important meeting. Kasama si daddy of course, hindi n'ya hahayaan si mommy mag isa.

Nag search ako kung saan nakatira ngayon si Charlie Gonzales. Nang malaman ko san ito nakatira ay agad ako umalis. Gamit ko ang kotse ko at nag maneho papunta don.

Mahigpit ang guard na nandon. Kaya kailangan ko mag isip ng paraan paano makakapasok don.

Nag email ako kay Chaina dahil nakalagay sa account nya ang email account n'ya.

"Ate Diana?"

"Yes it's me. Can we meet? Nasa labas ako ng village n'yo."

Mabilis lang naman ito nag reply.

"Sure."

Hindi ko s'ya kilala pero desperada na ko makaalala. Hindi ko dapat hayaan na ganito. Nag simula na manginig ang katawan ko. Tinignan ko ulit article noon pero wala na don pangalan ko.

"Ate sabihin mo sa guard pangalan mo makakapasok ka na."

Pinaandar ko ang sasakyan ko. "Diana Aragon."

Agad ako pinapasok. May kumuha sa aking picture at saka ako nag drive. Nasa dulo ang kela Chaina dahil don ko sya nakita. Pinarada ko ang sasakyan ko sa gilid at sa pag labas ko ay agad ako nitong niyakap.

"ATE NAMISS KITA!" hindi ako makagalaw.

Hindi ko komportable. "I'm sorry, wala kasi akong maalala." sagot ko sa kanya na kinagulat n'ya.

"Ah? ganon ba? Pasok ka ate." tinitigan n'ya ako na para bang kinikilala akk.

Pumasok na kami sa loob. Sa pag pasok ko don ay meron tao sa pool. Apat sila at masayang nag gagaguhan don.

Chaina hold my hand at nag simula na ko mag lakad

"Kiya Charlie." nanlaki ang mata ko ng makita si Charlie.

Gulat din s'yang napatingin sa akin. Pumiro ang mga lalakeng nandon. Umiwas ang tingin ko sa kanya dahil trunks lang ng suot nila.

"Ganda n'yan, Chai! Pakilala mo naman ako!" sabi ng isang lalaki na hindi ko kilala.

"Manahimik ka nga! Bisita ni Kuya to." naiiritang sabi nito sa kabanda nang kapatid n'ya.

"Woaaaahhh!"

"Teka gago! Si Diana Aragon 'yan!" ramdam ko ang titig nila sa akin at para bang hindi sila makapaniwala na nandito ako.

Hindi ko aakalain na kilala nila ako? Famous ba ako? Hindi naman ha?

"Pumasok na kayo sa loob, susunod ako." malamig na sabi ni Charlie na agad namin sinunod.

Inupo n'ya ako sa sofa at umalis to. Pumasok agad si Charlie na naka bathrobe na. Umupo agad ito sa harapan ko.

"What are you doing here?" he asked coldly.

"M-May gusto lang ako itanong about what happen eight years ago. May article kasi ako nakita na witness ako sa pag kamatay ng mom mo and i can't remember what happened that day." ngumiti ito ng matamis.

"Wag mo ng alalahanin 'yun." tumawa sya ng mahina."That was nothing." tinitigan ko s'ya.

"Totoo? S-Sorry ha? Wala kasi ako maalala. Daddy told me about you. Are we friends before?" tanong ko pa dito pero nakatitig lang sa akin 'to na para bang hindi makapaniwala.

"I am your first boyfriend." my eyes widened.

"A-Are you serious?" agad na tanong ko dito pero seryoso din s'yang nakatingin sa akin.

"Ask my sister."

Ngumisi sya at kumindat sa akin.

Ngumiti lang ako nang tipid. Hindi ako talaga komportable sa kan'ya at kailangan ko lang naman ay malaman kung ano nang yari eight years ago pero mukang una kong nalaman ay 'boyfriend ko pala s'ya.'

----