Fragile Heart (Gapan Series #2)

Chapter 4

Freedom!

Ang saya ko, free ako ngayon. Walang magagalit sa kahit anong gawin ko. Walang mag sasabi sa akin ano dapat kong gawin. Walang kokontrol sa akin, walang kahit sinong pwedeng manakit sa akin dahil malay ako sa kanila.

Kinuha ko ang hose at pumunta sa gripo para buksan 'to. Pumunta agad ako sa garden para simulan 'tong diligan.

Hindi ko maiwasan isipin ang sinabi ni Manang kanina. Hindi ko maintindihan kung bakit gano'n? Kaya ba wala ang ama nila sa Family picture nila? Dahil doon?

Bakit kaya pinakulong nila ang daddy nila? Where is his mom? Bakit ganon? S'ya lang ang nakatira dito.

Hindi ba s'ya nalulungkot na mag-isa. Tumingin ako sa mga rosas at ngumiti. I really like roses. Hindi ko alam kung bakit gusto gusto kong sila.

"What are you doing?" muntik na ako mapatalon sa gulat ko.

Tumingin ako sa kanya habang nakatapat pa rin ang hose sa halaman. "Don't you see?" i rolled my eyes.

"Tsk. Stop watering my roses. Get inside, tutulungan kita maghanap ng trabaho," Nanlaki ang nga mata ko sa sinabi n'ya.

"Really?!" umirap 'to at tumango.

Kaya naman binitawan ko ang hose at agad pumasok sa loob. Umakyat ako sa taas at agad dumiretso sa kwarto ko. Agad ako naghanap ng magandang damit.

I need a formal clothes! But i need resume pa!

Isang fitted dress untill above my knee. It's white plain dress. Inayos ko ang strap nito at saka tumingin sa salamin. Nilabas ko ang pouch ko kung nasaan ang mga pampaganda ko.

Just powder, and tint. Tapos lumabas na ako. I didn't bring a wallet or bag. Sakto naman na lumabas ako ay andon si Sacarias.

"Make a resume for me!" masayang sabi ko sa kanya.

Tinitigan n'ya ang suot ko. Bigla akong nahiya dahil mukang hindi bagay sa akin ang suot ko. Halos lahat dress ko ay puti dahil 'yun ang kagustuhan ni Mommy and daddy.

He's wearing a dark gray longsleeve and slacks na bumabagay talaga sa kanya.

"Come to my room."

Mabilis akong sumunod sa kan'ya. Buti hindi s'ya masungit na hindi nagpapasok sa kwarto n'ya. Sabagay, wala pa naman akong encounter na lalaki. S'ya lang.

Umupo s'ya sa isang table kung nasaan ang kanyang laptop. Agad akong gumilid sa kanya para kung may itanong s'ya ay masasagot ko.

Hinintay ko s'ya g magtanong sa akin. "Your number and email?"

"I don't have both." Mabilis na sagot ko kaya napatingin s'ya sa akin.

"Seriously?" ngumuso ako.

"They won't let me have social media or anything. Magdadala lang ako ng phone para itext ang driver na susundo sa akin," sagot ko sa kan'ya at napailing s'ya.

"Let's go to the mall first."

"Why?" hindi ko maiwasan itanong.

"Just come with me."

Wala na akong nagawa kung hindi sumama sa kanya. Lumabas na kami pareho ng kwarto n'ya. Nauuna s'yang bumaba at syempre nakasunod lang naman ako.

"Ijo, nandito si Doctora Lim." Napatingin kami doon.

She's sitting in single sofa while looking with sweet smile. My forehead creased. "What is she doing here?"

I saw my Ate Aleneya's Fiance visiting in my parent's house. Ate Aleneya's said, wag daw ako pupunta ng bahay ng lalaki kasi pangit tignan.

Hindi naman pangit 'tong ginawa ko kasi nakikitira na ako dito.

"Liz, what are you doing here?"

They way Sacarias called him. I think they are really close. Doctora Lim stood up and went to Sacarias to give him a kissed on left cheek.

"I just want to hang out with you," she looked at me with het question eyes. "Oh, your cousin is here."

"I am not his cousin,"Sagot ko sa kanya dahil 'yun ang totoo.

Pero hindi n'ya pinansin ang sinasabi ko dahil busy s'ya dito.

"Sacarias, what? Let's go! Enjoy our off." Nakangiting aya nito.

"Sorry. But we have something to do." Nawala ang ngiti nito sa sinabi ni Sacarias.

Sacarias held my hand to pulled me beside him. Ngumuso ako para pigilan ang aking pag ngiti. I don't like Doctora Lim. I just feel it. I don't know why. She didn't do anything to me, but i don't like her.

"Oh! Where? Pwedeng sumama?"

"No," Ako na agad ang sumagot pero mukang nainis s'ya doon. Tumingin s'ya kay Sacarias at ngumiti ng pilit.

"This kid said 'no.' I am sorry." tumango ng malungkot si Doctora at umirap ako.

Nauna na ako naglakad palabas at alam ko nakasunod sa akin si Sacarias. Nakangiti s'yang nakatingin sa akin.

"Why are you smiling?!" hindi ko maiwasan itanong sa kanya pero umiling lang 'to.

Binuksan ko na ang pinto sa tabi ko at agad pumasok sa loob. Kinuha ko ang seat belt para iaayos 'to.

"You're smiling!"

"What? It is bad?" sinamaan ko s'ya ng tingin pero natawa lang s'ya.

"You are annoying." totoong sabi ko.

Hindi ko maiwasan mainis. Para kasing nang-aasar ang kanyang ngiti sa akin.

"You are rude to Liz, why?"

Bakit nga ba? Wala din ako maisip na dahilan para bakitng rude sa kan'ya. Basta pakiramdam ko lang ang sinusunod ko. Kasi sa bahay? Ang nararamdaman ko ay baliwala lang sa lahat.

"I don't know. I feel like, i don't like her." He raise his brow. "Do you know that feeling? She didn't do anything bad to me but i hate her. I don't like the way she smiled, she touched you---"

"So, you're jealous?"

"What? Jealous? Why would i? Are you my father's sister?" napahinto s'ya sa pagdra drive.

"What is jealous for you?" Hindi n'ya maiwasan itanong sa akin.

Bakit n'ya sa akin tinatanong ang bagay na 'yon? Madali lang naamn 'yon ha? Teka...

"Jealous is, when your father is..." natahimik ako habang inaalala ang lahat. The way he treat me, ibang-iba sa mga kapatid ko. Inggit at selos ang nararamdaman ko.

I was top student when i was high school. I just want to heard those words from their mouth. I only heard is 'Hindi ka naman pala bobo.' 'Ninety three, your sister never got that low grades.'

I did everything to be top, i did everything to make them proud... pero wala. I saw them, masayang masaya sa graduation ng mga kapatid ko? While me. I am alone with my graduation.

I even invite them. I was asking them about my graduation.

Pero bakit gano'n? Walang pumupunta sa Graduation ko. Kahit anong gawin ko. Nakakahiya, puro awa ang nakikita ko sa paligid. Ang sakit sakit. Bakit gano'n?

"Aestria!" Nagulat ako sa sigaw ni Sacarias.

Agad n'yang pinunasan ang pisnge ko at hindi ko man napansin na tumutulo na pala ang luha ko. Agad kong pinunasan ang luha na ko at ngumiti sa kanya.

Pag naalala ko lahat nang trato nila sa akin? Ganito nang yayari. Iniiyak ko na lang. Alam kong bawal ako makaramdam nito pero anong gagawin ko? Wala naman akong dahilan para maging masaya, hindi nila ako binibigyan ng dahilan pa kahit kailan.

"Sorry, i just...." hindi ko na natuloy ang sinasabi ko dahil sa nang yayari. Wala man akong masayang ala- ala noon, wala man akong naging kaibigan o ano.

"It's okay. Have you been read or watch a romance book or Lovestory?" agad na tanong n'ya sa akin habang

Umiling ako dito at ngumiti ng tipid dahil hindi naman talaga. Manonood pa lang ako? Galit na sila at sinasabing bawal 'yon. Kaya daw bobo ako ay 'yon daw kasi inaatupag ko.

Nakakainis lang.

"They won't allow me." Mahinang sagot ko. "Make friends? They didn't allow me, too," malungkot na sabi ko at nag simula na mag tubig ang gilid ng mga mata ko.

"Then, we will watch later. But first, we are going to buy cellphone." Nanlaki ang mga mata ko.

Hindi ko alam bakit ang saya saya ko pag sya? Hindi ko alam bakit ganito pakiramdam ko sa kan'ya. Alam na alam n'ya paano ako pasayahin.

"I don't have money here!" Masayang sabi ko. "I can contact whoever i want there?" i asked him.

"Why are you asking me like that?" He asked.

"Because i lived in your house. Dad---i mean Tito Said, if i am living with them? I should follow what they want!" nakangiting sabi ko sa kanya.

"Don't ask me about what you want. Just do what you want. I won't stop you. Do what's you make happy. I'll buy you a phone and contact whoever you want except a boys, okay?"

"Okay!"

Inalis ko ang seatbelt ko at agad s'yang niyakap ng mahigpit. I feel his body frozed. I kissed his cheek.

"Thank you, Sacarias." Mahinang sabi ko at agad lumayo sa kanya.

Hindi ko alam ano nagtulak sa aking gawin 'yun. My heart pounding fast. Hindi ko magawang makatingin sa kanya ngayon dahil sa ginawa ko.

My cheeks heated.

Nakakatuwa lang. Ang bait nya talaga, alisin ko na sa isipan ko na manyak s'ya. Tama, hindi na dapat ko iniisip na gano'n s'ya.

"While you are living with me, i only want is no boys. Always eat with me." Tumango ako sa kanya. "My duty is three am to three am then, 24 hours off. "

"Okay."

Nakarating kami sa isang mall. Malaki din 'to kahit papano but unlike sa mall na pinuntahan namin nila ate. Masyadong malaki 'yun.

Bumaba s'ya at umikot pakabila para pagbuksan ako nito. Hinawakan n'ya ang aking kamay at pumunta sa entrance. Maraming napapatingin sa amin at hindi ko maiwasan mahiya.

Kaya mas nilapit ko kay Sacarias ang katawan ko at tinago ang aking muka sa kanyang braso habang naglalakad kami.

Binitawan n'ya ang aking kamay at nagulat ako ng dumausdos ang kanyang kamay sa bewang ko. Sumakay kami sa escelator.

"Nahihiya ako." Mahinang sabi ko.

"Don't mind them, okay?" wala na akong nagawa kung hindi tumango.

Lumiko agad kami sa isang shop ng cellphone. Lumapit agad sa amin ang kalalakihan pero agad lumiko si Sacarias na para bang hindi nagugustuhan 'yun. Kaya naman umalis kami doon at pumunta sa isang shop ulit ng cellphone sa tabi ng timezone. Babae agad ang lumapit sa amin at pinakilala ang bagong dating na cellphone.

"Wag na 'yung mahal ha?"

Pero hindi s'ya nakinig. Kinuha n'ya ang latest na labas ng isang sikat na brand at 'yun ang binigay n'ya sa akin.

Ngumuso ako dahil mahal 'yon pero mukhang wala syang pakielam doon. Hindi ko tuloy alam ano gagawin ko, kung paano ko s'ya babayaran.

"Maghahanap na ba tayo ng trabaho?" hindi ko maiwasan itanong.

"No. You will stay in my house."

"Paano ako magbabayad sa'yo kung hindi ako magtra-trabaho?" kumunot ang kanyang noo dahil sa sinabi ko.

"Bakit kailangan pa? Hindi kita sinisingil."

"Kahit na! Nakakahiya kaya." Napabuntong hininga s'ya na para bang wala ng magagawa.

Pumunta kami sa panasonic para magpa-print. Nagpasa kami ng resume sa mga store na pinuntahan namin at saka pumunta kami sa supermarket para bumili ng snakcs.