Fragile Heart (Gapan Series #2)

Chapter 6

Napangiti ako ng mapait. Gusto ko sabihin na kapatid ko sila hindi pinsan. Gusto ko sa kan'ya lahat lahat. Pero hindi ko magawa. Ayokong kinaawaan ako. That's why i don't have friends. They won't let me to make friends and i choose to not, too. Takot ako, natatakot ako nagkwento sa iba tungkol sa buhay ko. Paano ko ipapaliwanag?

Lalo na't hindi ako pwedeng naglilibot. Hindi ako pwedeng umalis. Bahay or School lang. Pwedeng umalis pagkasama ang mga Ate.

"Minsan ba Sacarias gusto mo maging ibang tao kaysa maging ikaw?" hindi ko maiwasan itanong sa kanya ang bagay na 'yun.

Dahil 'yon ang gusto ko. Ang maging ibang tao para lang matikman ko ang mga bagay na hindi ko natitikman.

Hininto n'ya ang paghahanap ng movie. "No. Never." napangiti ako sa kan'yang sagot. "You?"

"Maraming beses." Doon s'ya napatingin sa akin. "Ilang beses ko hiniling na sana ibang tao, na simple lang sana pamumuhay namin. Maraming beses ko hiniling."

"Why? Mahirap ba maging Suarez?" agad na tanong n'ya na para bang may gusto pa s'yang malaman.

Napangiti ako nang malungkot. Wala kasi s'ya alam sa kinatatayuan ko, ang problema ko lang ay talaga ang hirap.

"I didn't wish to be one." I replied. "The only person na kakampi ko? Iniwan din ako." ngumiti ako mapait.

I remember ate Aleneya, she didn't even say goodbye to me. Nagising na lang ako na umalis na s'ya. I am not allow to talk her. Sobrang hirap noong umalis s'ya, sobrang hirap.

I try my best to be the better, to make my parents proud. Pero wala.

"Why did she leave?" hindi ako nakasagot sa kan'ya.

"Ikaw? Where's your family?" tumitig s'ya sa akin. "It's okay if you---"

"My mom died when i was fifteen. My father is in Jail. My brother has family and my sister is now instructor in Star University." Napangiti ako.

Ang bilis n'ya mag kwento tungkol sa buhay n'ya. Para bang maikli lang ang lahat.

"Meron na pala kayong sari-sariling buhay." Nakangiting sabi ko sa kanya. "I am sorry for your lost." he smiled.

"Ikaw? Where's your parents?" tanong n'ya.

Natahimik ako at hindi ko maiwasan mapatitig sa kanga.

Am i ready? I think no.

"L-Let's watch movie?"

"Okay."

Agad s'yang naghanap ng movie sa sa isang site. A walk to remember ang pinili n'yang panoorin.

Kaya tahimik akong nanood. Napangiwi ako dahil badboy ang lalaki dito. Tahimik lang ako nanood.

Hindi ko maiwasan mapangiti. Badboy fell inlove with Jamie. Nagdate sila hanggang sa sabihin ni Jamie na hindi sila pwede dahil sa sakit nito. Hindi ko maiwasan umiyak ng makita ko na ginawa ng lalake ang lahat.

Nagpakasal sila pero namatay ang babae.

Hindi ko maiwasan umiyak. Hindi ko alam ang gagawin ko kung sa akin mangyari 'yun.

Well, ako ang nawawala pero maiiwan ang lalaking mahal ko. Ang sakit no'n, sobrang sakit no'n. Kawawa ang lalaking mamahalin ko dahil sa sakit na mayro'n ako.

Hindi na ko dapat magmahal pa tulad n'ya. Kawawa ang maiiwan. Hindi ko maiwasan mapahikbi. Tumingin ako kay Sacarias na nakangiti habang umiiling.

"I-I don't like sad movie."

Pinunasan nito ang luha ko habang natatawa sa itsura ko. "Bakit 'yan pinili mo?"

"Mas okay 'yan kesa sa iba."

Naghanap pa kami ng ibang movie sa Netflix.

Hanggang sa Kissing Booth. Humilig ako kay Sacarias at agad nitong inikot ang kanyang kamay para mapunta sa bewang ko.

"You know? Except my sisters, ikaw lang nakagawa sa akin na ganito. Ikaw din ang kauna-unahang taong niyakap ang bewang ko." hindi ko maiwasan sabihin sa kanya 'yun.

"Really?"

"Yep."

Nagsimula na ang movie. Sa una pa lang ay nakakatawa na.

Bestfriend, dapat may rules talaga. Dapat walang taguan ng sikreto like Lee and Elle. May mga rules sila sa friendship nila.

Kasali sa rules ay hindi pwedeng gawin boyfriend ang kapatid ni Lee at 'yun. Elle likes Noah so much. While Noah loves Ella. They hide it. Tinago nila kay Lee ang lahat at ang sakit noong nalaman ni Lee ang katotohanan.

Elle pushed Noah.

Hanggang sa prom nila, when Noah confessed his feelings for Elle. Elle ignored him. Hanggang dumating ang birthday nila ni Lee.

Hindi ko maiwasan napangiti.

It was sad kasi you need to choose, you are torn if your boyfriend or bestfriend but Elle did made decision for own sake.

"I love you, and i always want to be with you. But being my bestfriend doesn't give you a right to tell who i can love."

Napangiti ako sa ending.

Tumingin ako kay Sacarias. "Did you like the movie?"

"Yep. Gano'n pala 'no? Pag-magbestfriend kayo? Dapat may rules." napatitig s'ya sa akin. "Pumasok na din sa isipan ko 'yan kaya ayokong may kaibigan."

"Ano ako?" Nagulat ako sa kanyang tanong.

"You are stranger!" natatawang sabi ko.

Pero ang totoo, hindi ko alam. I am so comfortable with him. Sa buong buhay ko, except to my sisters. Sa kanya lang naging komportable at lalaki pa s'ya. May mga gano'n pala 'no?

"Hmmm."

"I don't know but i am..." Hindi ko natuloy ang sasabihin ko.

"What?"

"Sa buong buhay ko, except to my sisters? Komportable ako sa'yo. Alam mo ang pakiramdam na i can do what i want even you are around? Na hindi ko nagagawa sa harapan ng pamilya ko? Do you know that feeling na? Okay lang gawin mo ang bagay na 'yun. Kasi alam kong hindi mo ko babawalin." napatitig s'ya sa akin at hindi ko maiwasan maluha. "That feelings, i never felt this when they are around... but you? Bakit ang bilis ko maging komportable sa'yo?" tanong ko sa kanya habang nakangiti at tumutulo ang luha ko.

Pinunasan n'ya ang luha ko at hinalikan ang noo ko. My heart pounding fast. What is it? Bakit ganito ang nararamdaman ko sa kanya?

"It's okay. You can do what you want while you are living with me."

Bakit sa ibang tao ko nararamdaman ang ganito? Bakit sa sarili kong pamilya hindi?

Napahawak ako sa dibdib ko. Naninikip 'to. Napapikit ako dahil parang may bumabara sa paghinga ko. Kinalma ko ang sarili ko.

Please, not now.

I want to enjoy my life. Please, God. Give me a chance to do what i want. I want to know the World, tulad ng sabi ni Sacarias.

Huminga ako ng malalim. Breathe out, Breathe in, ang ginawa ko hanggang sa umayos na ang pakiramdam ko.

Si Ate lang, s'ya lang nakakaalam ng lahat. Kung ano nangyayari sa akin at sa sakit na dinadala ko.

"Sacarias." Tinaas ko ang ulo ko. "Alam mo ba na marami pa akong hindi nagagawa? I want to do it... with you." Nagulat s'ya sa sinabi ko.

"Can i borrow your ballpen and notebook? I want to make bucket list." before i die.

Mahirap makahanap ng heart donor. Kaya imposible pa ako mabuhay. Imposible na. Kaya habang buhay ako? Gagawin ko lahat. I will avoid the stress and pain. Gagawin ko ang lahat.

Bumaba s'ya ng kama at pumunta sa table n'ya. Hinintay kong bumalik s'ya at inabot sa akin ang ballpen and Notebook.

Binaba n'ya ang laptop sa bedtable at naupo na sa tabi ko.

"First na gusto ko gawin is... 1. Food Trip sa gabi with someone. At syempre ikaw na ang kasama ko. I already watched romance movie. Kaya hindi ko na dapat ilagay 'yun." i glanced at him. I caught him staring at me with his sleepy eyes.

Ngumiti ako dito dahil halatang inaantok na s'ya.

"Are you sleepy? You can sleep while i am writing down my bucket list---"

"Can we sleep together?" nagulat ako sa sinabi n'ya at napangiti ako.

"I should add it to my bucket list!" Natutuwang sabi ko.

1. Food trip at night.

2. Sleep with someone.

3. Beach and swimming pool.

Pinakita ko sa kan'ya 'yun. "Go. Tapusin mo na 'yan," natatawang sabi n'ya.

Tumango ako sa kanya.

1. Food trip at night.

2. Sleep with someone.

3. Beach and swimming pool.

4. Having a boyfriend.

5. Having a child.

I know it's impossible but i still added.

6. Travel with someone.

7. To be a teacher.

8. To make friends.

9. To see my sister, again.

10. To make them proud.

Is this a bucket list or my dream? Mabilis ko 'to pinunit at nilukot.

"Why?" i glanced him.

"Tulog na lang tayo," natatawang sabi ko.

Hind bucket list 'yon, pangarap ko na lahat ng 'yon. Ang iba? Malabo na mangyari ang iba? Pwede pa.

I climbed off the bed and went to trashcan. Agad akong bumalik at nahiga sa kama. Mabilis din n'ya 'yun ginawa.

Humarap kami sa isa't isa habang nakahiga. Nilihis n'ya ang aking buhok na nakaharang sa aking muka.

Sacarias is really handsome. Hindi ko maiwasan mapatingin sa kan'yang labi. Mapula 'yun, ang matangos n'yang ilong at ang asul mga mata n'ya na nakaakit.

"Sacarias, bakit asul ang mga mata mo?" hindi ko maiwasan itanong.

"This is my mother's eyes." napatango ako.

"You are so handsome." Hindi ko maiwasan sabihin 'yun sa kanya.

"You are so beautiful."

Nag-init ang pisnge ko sa kanyang sinabi at napangiti ako. Agad kong sinubsob ang aking muka sa kanyang dibdib.

Damn! I am really comfortable with him. Ang sarap sa pakiramdam na kasama ko s'ya.

"My mom didn't let my sister to sleep with me. You are the first person who sleep beside me." I said, sadly.

"I am so curious with your family. You can trust me, Aestria."

Natahimik ako dahil do'n. Hindi ko alam ang sasabihin. "Mas okay ilabas 'yan."

He's right. But i am still not ready.

Hindi ko s'ya sinagot. Ang kan'yang kamay ay nakapalibot sa aking bewang hanggang sa marinig ko na ang kan'yang malalalim na paghinga.

Bumukas ang pinto at sumilip ako. At nakita ko si Manang na nakangiti na para bang gustong gusto ang pinanonood.

Napailing na lang ako.

Inisip ko kung paano sisimulan ang paglalabas ko ng sikreto ko na kahit sino walang nakakaalam. Paano ko sasabihin kay Sacarias na isa akong tunay na Suarez pero hindi ako mahal ng magulang ko? Paano ko sasabihin na hindi ako tinuturing na isang Suarez ng mismomg pamilya ko.

Paano ko sasabihin sa kan'ya na anak ako ni Dr. Suarez na hindi pinakikala dahil ayaw nila sa akin?

My life was hard when i am living under them. I realized na pinakait nila sa akin ang buhay na gusto ko. Kinulong nila ako na parang hindi nila ako anak. Trinato nila ako ng iba.

Ang hirap.