Her Wedding Proposal

14: HER TASTE

Nang lumingon ako nakita ko siyang nakasalampak sa sahig at kita sa mukha niya ang sakit. "I'm fine, I'm fine." Pilit niyang sabi. "Nawalan lang ako ng balanse dahil sa heels ko."

"You're not fine! Baka nabalian ka ng buto." Inalalayan ko siyang tumayo.

Ininda niya kaagad ang kaliwang paa niya. Hindi niya ito matapak ng maayos.

Tinulungan ko siyang makaupo sa kama. Doon ko tiningnan ng mabuti kung ayos lang ba talaga ang paa niya. Sa tingin ko natapak niya lang ng mali.

"I'll stay," sabi ko. "Kung may ipapakuha ka sabihin mo lang sa akin. 'Wag ka nang masyadong maglilikot." Tinanggal ko ang sapatos niya at binuhat siya para maiurong siya sa gitna ng kama.

"You don't need to."

Hindi nga pero nag-aalala ako sa kaniya. "'Wag nang matigas ang ulo."

Bumuntong hininga siya indikasyon na suko na siya at pumayag nang manatili ako sa tabi niya

"Do you need anything?" At least I need to keep myself busy so I wouldn't think about the past in this room.

"Tabihan mo na lang ako dito sa kama."

Tumanggi ako pero tinrahidor ako ng katawan ko. Tumabi ako sa kaniya at pumikit. Ilang minuto rin ang lumipas na nakahiga ako sa tabi ni Star pero ramdam kong hindi pa talaga siya namamahinga. Dinilat ko ang mata ko at nakita ko siyang pabaling baling sa kama.

"Are you okay?" Tanong ko.

"I'm thinking," she said.

"About what?"

"Have you ever felt hopeless?"

Ang lalim naman pala ng iniisip niya. "Yes but I don't dwell on feeling hopeless. I always fight."

"Up until now I don't know why my parents refuse to fight."

Natahimik ako sa sinabi niya kahit na ba gusto kong tanungin kung anong ibig sabihin ng sinabi niya. Natatakot ako bigla.

"Lagi kong tinatanong kung bakit hindi sila nagising kahit na nagkakagulo na, kahit na nasusunog na ang paligid nila," lumuluha siya ramdam ko sa nababasang long sleeve ko, "kahit na nasusunog na ang katawan nila."

"S-star..." anong sinasabi niya?

"Bakit hindi sila lumaban kahit alam nilang nandito pa ako?"

Tinanggal ko ang mga kamay niyang mahigpit na nakahawak sa braso ko. "Star, what are you saying?" Hinawi ko ang mga buhok na tumatakip sa mukha niya at pinahiran ko ang mga luha niya. Pagkakita ko ng ekspresyon niya sa mukha niya parang nadudurog ang puso ko. Nasasaktan din ako para sa kaniya pero mas nalilito ako sa sinasabi niya.

Sunog...

"I have the right to be hopeless more than them. They got everything, they got me. I have nothing. They left me. I want to be with them. Pagod na ako."

"Shh, Aster. Stop it. You... don't give up." Unti-unting nagtatagpi sa isip ko ang sinasabi niya. Sunog. Mga magulang niya. Sunog. Nanay. Bumalik si nanay para iligtas ang tagapagmana ng Grants at ang asawa nito.

"I'm done fighting. Akala ko tapos na pero..." pumukit siya.

Ang mga magulang niya ang niligtas ni nanay. Ang mga magulang ni Aster ang laging laman ng kwento ni nanay. Sila ang dahilan kung bakit nagtatyaga si nanay sa Grants. Mahal na mahal niya ito. Sila ang pilit niyang niligtas kahit kapalit nito ang buhay niya.

May galit na namumuo sa akin ngunit may pagkalito... may awa rin akong nararamdaman ngayon. Mas lumala sa akin ngayon ang kagustuhang protektahan siya kagaya ng ginawa ni nanay sa mga magulang niya. "Don't give up, Star. You still got me, right?" Ngumti ako para pagaanin ang loob niya.

Dumilat siya at tiningnan ako. She was looking ay me as if she can't believed it or she was trying not to believe it. But at that moment all I wanted to do is to kiss her pain away. I did. I did kiss her.

Nagsimula ang halik sa takot. Parehong hindi kami sigurado sa ginagawa namin o kung ano pa ang gagawin namin pero ayoko na munang mag-isip pa. I pulled her closer and deepen our kiss. Her hand went restless unbuttoning my shirt, touching my chest and my neck, pulling my hair... god I want her!

Then I stopped when I felt myself harden with her kiss and touch. I had to think. I had to be logical.

"Janus, please," she said sounded desperate.

Logic gone. I gave her what she wanted; what I wanted.

***

"The number you dial is out of coverage or out of service area. Please try your call later."

Naibagsak ko ang cellphone ko sa mesa dahil sa inis. Kahapon pa ako tumatawag kay Aster pero hindi niya sinasagot. Matapos ng date namin at nangyari sa amin naglaho na lang siya na parang bula.

Pagkagising ko kahapon napangiti na ako kaagad. What happen that night was the best thing I ever had. Napatunayan ko kahapon na hindi totoo ang mga sinasabi nila tungkol kay Star. What we had was too raw for her to be a w***e. She didn't know what to do but she badly needed to be done. I took the lead last night and I tried to take it slow. Heaven knew how much I tried last night. And when she reached the c****x it didn't stopped there. She kept on reaching and reaching it until I came to her. She killed me last night. Killed me with pleasure and desire to do it again. But when I completely opened my eyes in the morning, she was gone beside me. Hinanap ko pa siya sa ibang parte ng kwarto pero wala na siya.

Tinawagan ko siya pero walang sumasagot. Hinintay ko pa nga siya hanggang tanghali kasi baka nagtatrabaho lang siya pero walang dumating. Tinanong ko rin sa receptionist kung alam niya kung nasaan si Aster pero wala silang malinaw na sinabi sa akin. Nakalipas na ang isang araw at wala pa rin siyang paramdam.

Nagbalik sa alaala ko kung pano siya nag freaked out nang tanungin ko na baka may gusto siya sa akin. She might freaked out again and tried to hide away from me. Why? Siya itong nagmakaawa kagabi.

Ako naman itong nagpadala. Dapat nag-isip muna ako.

"LQ na naman kayo?"

Napabuntong hininga na lang ako sa bagong dating. "You always show up it the right mood." Sarkastiko kong sabi kay Jon.

"Don't worry nandito ako para asarin ka. Sa katunayan nga niyan may aaminin ako." Umupo siya sa silyang nasa tapat ko.

"Ano 'yon?"

"Walang nangyari sa amin ni Aster. It was a game. Nasa bahay kami ng isang common friend. Naglaro kami ng truth or dare. Dry humping me was a dare to her. Nothing more and it only lasted for a minute."

"Bakit ngayon mo lang sinabi 'to?" Tanong ko sa kaniya.

"My man ego dude!"

Napaikot na lang ang mata ko sa kaniya.

"So LQ na naman kayo?"

"Akala ko ba hindi ka mangungulit?"

"Sorry na! Eto talaga ang pakay ko." Nilabas niya sa dala niyang suit case ang mga business proposals na dapat kong i-review.

Habang ipinapaliwanag niya sa akin ang ilan sa mga papeles lumulutang naman ang isipan ko kung pano ko makakausap si Aster. E-mail na lang ang hindi ko pa nagagawa.

"Are you listening?" Pukaw ni Jon sa akin.

"Oh, sorry. Yes I'm listening now."

Matapos ang meeting namin ni Jonathan. Binuksan ko na ang e-mail ko.

———————————————

From: janusmiles@gmail.com

To: a.azurin@grants.com

Subject: Meeting Date

Star,

We have to talk. Lets meet tomorrow.

Janus Miles

———————————————

———————————————

From: a.azurin@grants.com

To: janusmiles@gmail.com

Subject: RE Meeting Date

Mr. Miles,

Good day!

Conroy's on Saturday, 7pm

Bring the ring with you.

Aster Azurin

Chairwoman 

Grants Inc.

———————————————