Ikalabing-Dalawang Kabanata

1469 Words

SPG ~ Pinag masdan ko ang aking buhok ko sa aking salamin na hanggang balikat nalang ang haba. Hindi ko maiwasan mapangiti habang tinititigan ko aking sarili. Hindi mawala ang aking mga ngiti pag iniisip kong mag kakasama nanaman kami ni Simon bukas kila papa, kaming dalawa lang. Ang saya saking dibdib ay di mawala sa isip ko ang bawat araw na mag kasama kami. Narinig ko ang isang mahinang katok mula saking pinto. Pumasok si Ina na nakangiti at lumapit sakin. "Parang dati lang, karga karga lang kita." "Mama..." mahinang tawag ko. "Napakaganda mong bata, Anak. Manang mana ka sakin." natawa ako ng mahina at sumandal kay Ina. Ngayong Disyembre ay nag aayos na si Ina ng bahay para sa darating na pasko. Bumili s'ya na parang isang puno na sinasabitan ng iba't ibang kulay na bilog na ba

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD