Chapter 2

578 Words
Chapter 2  ARLYKA ZANE ZAMORA POV: Nakarinig ako ng pagkatok sa labas, kaya binuksan ko ito. It was Max, of course. Bumalik ako sa ginagawa ko, naramdaman ko naman na nilapitan niya ako. "Zane..." mahinang aniya, I stared at him. "I'm fine, Max. Don't worry..." paninigurado ko sakanya. Bumuntong hininga siya, at nakita ko pag-iling nito. He’s concerned, alam ko naman na hindi siya sang-ayon sa magiging trabaho ko but he have no choice. "You know that I trust you, right?" tumango naman ako, "but I don't trust that guy, Zane. Alam naman nina Tita na may nakaraan kayong dalawa but they're doing this" aniya, ngumiti ako ng mapakla. Me too, nakakapagtaka nga yun. Noong una galit na galit sila kay Jarem but now, gusto nila na makasama ko pa siya? Jeez, are they out their minds right now? "They have their own side kaya ginagawa nila 'to. Tatawagan ko nalang si mommy mamaya para makausap siya tungkol dito" saad ko naman. Pero mukhang hindi pa rin siya makamove on, Max talaga. "Don't ever fall in love with him once again Zane, or else I will get mad" Natawa naman ako sa naging banta niya sakin. Kung alam mo lang, Max. Kung alam mo lang… "Seriously Max?" natatawang ani ko, tumango siya na parang bata. "I'm damn serious, Zane..." at tumingin siya ng seryoso sakin, "Nililigawan na kita for 3 years until now and I'm fuckin madly in love with you kaya hindi ko makakaya kung hanggang ngayon siya pa rin" ngumiti ako ng mapakla. Alam ko naman ang totoong nararamdaman ni Max sakin, pero pag iniisip ko na hanggang ngayon ay may natitira pa akong nararamdaman kay Jarem. Nasasaktan ako, dahil alam kong may masasaktang iba kung pipiliin ko ang tunay na kaligayahan na hinahanap ko noon pa. At isa na doon si Max, he's been a good friend to me but damn. Pero kahit na nililigawan niya ako, masipag siyang naghihintay sakin. Never niya akong pinilit sa bagay na siya lang may gusto. He is also asking for my opinion and permission. We've been friends for a long time, but business is business and personal issues are personal issues. Hindi namin hinahalo ang tunay na nararamdaman namin sa trabaho. We're professional, and I don't like business that personal issues are involve. At hindi sana mahalo ang mayroon sa amin ni Jarem pag nagsimula na akong matrabaho sa kanya. But who knows, at kilala ko ang ugali ni Jarem. Hinalikan ni Max ang noo ko at ngumiti, "Have a nice sleep, Zane. Tomorrow night is our flight, goodnight" ngumiti ako sakanya. "Night" tipid na sabi ko at lumabas na siya sa kwarto ko at sinara na ang pintuan. Huminga ako ng malalim at bumuntong hininga. Humiga ako sa higaan at nag-isip isip. Limang taon ang makalipas at bukas na ang pagbabalik ko. Magbabalik na rin ako sa pinas after 5 fuckin long years. Sana maging maganda ang pag-uwi ko 'don, sigh. But how about him? Is he okay? Is Jarem Lougene Torres okay? For 5 years hiding here in Canada, natutunan ko na wala naman magagawa ang pagtatago ko. Yes, natauhan na ako. Sa bawat oras, taon na makalipas na nandito ako sa Canada walang oras na nakokonsesya ako sa pagtakbo ko sa mga problema na dapat noon ko pa tinapos. I ran away, dahil akala ko 'yun ang magiging solusyon para maibalik ang dati but I'm dead wrong. Lalo pang nagkagulo ang buhay but a blessing came. A beautiful blessing and I am very thankful to that beautiful blessing. 
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD